<<< vorige week

11-07-2014 (week 28)

volgende week >>>



    50 JAAR IN HET HUWELIJKSBOOTJE

Anneke en Piet Lodewijks vieren gouden bruiloft.
In het huwelijksbootje gestapt; een uitdrukking waar wat sleet op zit. Maar niet als je met een kapitein getrouwd bent. Anneke en Piet Lodewijks komen uit Eindhoven, dat is niet bijzonder. Maar ze komen ook uit hetzelfde gezin en dat is wel weer bijzonder. Toen Anneke anderhalf jaar oud was trouwde haar moeder met de vader van Piet. Twee halve gezinnen werden toen één gezin. Hun ouders kregen samen ook nog drie kinderen. Pas toen Anneke zestien was kwam zij er achter hoe de familie echt in elkaar stak. Dat was even schrikken. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel: de broer waar zij zo goed mee kon opschieten was geen 'echte' familie.

Toen zij achttien was trouwde ze met Piet. Piet bevoer de wereldzeeën. Begonnen als lichtmatroos heeft hij het middels studie tot kapitein gebracht. Wereldwijd transporteren van gas, hout, handelsgoederen en zelfs geld en goudstaven. Dat is niet zonder risico; kapers in de Indische Oceaan (er was altijd veel contant geld aan boord voor het bunkeren van olie en voor proviand) of mist op de Noordelijke IJszee (de kapitein staat dan 24 uur op de brug, hij is immers verantwoordelijk voor schip, bemanning en lading). Vierenveertig jaar heeft hij gevaren waarvan dertig jaar als kapitein. Toen hij vijfentwintig jaar kapitein was is hij onderscheiden tot Ridder in de orde van Oranje Nassau. Contact met thuis, er waren inmiddels twee dochters en het gezin was vanwege de woning in 1975 van Eindhoven naar de Makreelstraat verhuisd, verliep destijds via Scheveningen Radio. Er luistert dan altijd iemand mee want na elke zin moet je 'over' zeggen en wordt de verbinding omgezet. Na vier maanden op zee was Piet dan twee maanden thuis. Maar vrouw en kinderen gingen ook wel eens mee in de vakanties. Er werd dan soms zelfs een zwembad gemaakt aan boord en ze moesten ook mee doen met oefeningen die te maken hadden met brand of schipbreuk. Anneke heeft naast haar gezin, dat ze steeds vier maanden alleen moest runnen, ook zeventwintig jaar bij Peuterspeelzaal Kiekeboe gewerkt. Zolang, dat soms zelfs 'de peuters van toen' hun eigen peuters kwamen brengen. Ook heeft ze jarenlang voor haar kleinkinderen gezorgd als haar dochters moesten werken. En zoals de lezer weet bestaat Houtvonken bij de gratie van vrijwilligers, Anneke was er daar een van; jarenlang had ze een 'loopbaan' als Houtvonkenkoerier. De wil is er wel, maar de benen willen niet meer zo, daarom is ze onlangs met dit werk moeten ophouden. Hun grote hobby, de kleinkinderen, leidde er toe dat Piet stopte met werken. Maar ze houden ook van lezen en vakanties, waarbij Anneke niet zo ver hoeft en het voor Piet niet ver genoeg kan zijn. De trouwdag is 10 juli, maar het feest wordt zondag 13 juli thuis in de Makreelstraat gevierd.
Wij wensen de familie een heel plezierige dag toe.


    BEZORGERS OPNIEUW BEDANKT

Een komt zelden alleen.
Onze uitgave van vorige week was bijna handgemaakt, beter gezegd, een met mensenhanden afgewerkte oplage. Want toen er vorige week nog ruim 4.000 Houtvonken gelegd, geniet en gevouwen moesten worden, haperde onze brocheerstraat. Een paar weken eerder hadden we ook al even mechanische problemen.Een nietig, speldenknop grote cel, die signalen doorgeeft aan de machine om te nieten was de oorzaak van het weigeren van diensten. En dan merk je dat die cel, dat oog, niet nietig is. Dat oog ontregelt alles, als dat oog het niet meer ziet zitten. Maar dan komen onze trouwe bezorgers die meteen aanvoelen dat de handen uit de mouwen moeten en ze pakken aan. En samen met onze opgetrommelde medewerkers wordt de klus, het 'ouderwets' met de hand verzamelen, binnen een paar uur geklaard. Bijna niemand, alleen de noeste werkers, merkt iets van de storing en Houtvonken valt toch weer op tijd in de brievenbus.
Dank je wel voor jullie inzet.


<<< vorige week

11-07-2014 (week 28)

volgende week >>>