<<< vorige week

23-07-2010 (week 29)

volgende week >>>



    LIGT HET GROOT GOOR OPNIEUW ONDER VUUR?

'T is goddelijke seund.
Dat was de uitspraak van een bewoonster aan de rand van het Groot Goor als we daar wat foto's maken. Zij refereerde met die uitspraak aan de plannen die de gemeente heeft in en rond dit gebied.

Huidige ontwikkelingen en plannen.
Op dit moment zijn er plannen in ontwikkeling die het grondgebied van de wijk Mierlo-Hout raken. Het gaat in het bijzonder over het natuurgebied het Groot Goor.

Het is niet alleen toekomstige bebouwing met 1250 woningen in of nabij dit gebied. Maar zeker ook de dreiging van doorsnijding van het Groot Goor met een verkeersweg, het zogenaamde Houtsdonktracé. Vanaf de Cortenbachstraat moet die weg kruisen met de Heeklaan om vervolgens door het Goor aan te sluiten op de Kanaaldijk nabij Suijtkade. De provincie heeft ingestemd met de daarvoor ingediende plannen van de gemeente Helmond.

Eerdere bedreigingen van dit gebied.
Het is slechts een aantal jaren na de annexatie van 1 januari 1968, dat de gemeente Helmond komt met uitbreidingsplannen. Helmond moet groeien en daarvoor worden plannen gemaakt. Voor de groeistadtaak (1980-1990) moeten 1000 huizen per jaar worden gebouwd. En de realisatie daarvan speelt zich voornamelijk in Rijpelberg-Brouwhuis af. Maar ook in Mierlo-Hout heeft de gemeente in het verleden gronden verworven. En daar waar plannen stagneren of wijzigen wordt ook hier flink aan de weg getimmerd en ontstaan mooie uitbreidinggebieden zoals het Apostelhuis, Kroon-Krollaan, Ashorst, de Gebergtewijk en Gansenwinkel. En in dat laatste gebied de Vissenwijk.
Later worden dan ook in het centrum van Mierlo-Hout de zogenaamde postzegelplannetjes ingevuld. En het laatste relatief grote uitbreidingsplan betrof de Akkers dat nu in de Barrier wordt afgebouwd.

Plan Gansenwinkel.
Het meestomstreden uitbreidingsplan in deze ontwikkelingen was het plan Gansenwinkel. Dit omvat het grote gebied dat globaal grenst aan de Pastoorsstraten (daar ging men De Beemd in) de spoorlijn, de Zuid-Willemsvaart. Daar was het stroomgebied van de Goorloop en het bos en waterrijk gebied het Groot Goor. De te bewerken en vruchtbare akkers en weidevelden waren in gebruik bij agrarische bedrijven.

Als Helmond groeit, moeten er ook ontsluitingen komen en het gebied wordt in de loop der jaren doorsneden door de Heeklaan. Geruime tijd lagen de werkzaamheden voor die ontsluiting stil omdat de verwerving van een stuk bos roet in het eten gooide. In 1973 komen de plannen voor de bouw van huizen in dat gebied. De plannen komen in een inspraakprocedure en het aantal te bouwen woningen wordt met meer dan de helft (tot 751 woningen) teruggebracht om het natuurgebied te sparen. Men wil zo ver mogelijk verwijderd blijven van het Goorse Bos. De gemoederen lopen opnieuw hevig op in 1976 als besloten wordt om basisschool De Koperwiek te bouwen aan de rand van de Vissenwijk.
Als de plannen door gaan staat het gebied met haar rijke flora en fauna aan de vooravond van een nieuwe aanval. De vraag is dan ook gewettigd of die aanval zal betekenen dat dit prachtige natuurgebied gedoemd is ten onder te gaan aan het menselijk ingrijpen.


    DE SCHAAR

U had het gedicht van stadsdichter Bert Kuijpers nog te goed. Hij schreef dat gedicht bij gelegenheid van de onthulling van 'De Schaar' in Ashorst. Het eerste en tot nog toe enige kunstwerk van enige importantie dat de wijk nu sinds 27 mei van dit jaar rijk is.

De Schaar.

Waar Helmonds ver verleden heel diep zat weggestopt,
en wachtend op ons zoeken zijn spullen goed bewaarde.
In moerassige grond van onschatbare waarde,
waar eeuwenlang een hart vol van mysteries klopt'.

Daar vonden wij al wroetend in omgewoelde aarde,
historisch erfgoed, wel schaars en heel beknopt.
Dat zich in vaardige handen als grootse schat ontpopt',
en zich archeologisch als juweel openbaarde.

Want ook de kleine schaar, die in Ashorst rustte,
schijnbaar toevallig in aarden labyrint,
simpel symbool wellicht van ons onderbewuste.

Trotseert op deze plek eeuwenlang weer en wind,
waar het heden nu hier het verleden kuste,
niet knipt maar ons met onze aarde bindt.

Bert Kuijpers
Stadsdichter

27 mei 2010


    IN MEMORIAM

Op 11 juli 2010 is op 53 jarige leeftijd Mieke Velthuijs overleden. Mieke Velthuijs was wekelijks een trouwe bezorgster van Houtvonken. Onlangs had ze te kennen gegeven dat ze dit vrijwilligerswerk niet meer kon doen omdat haar ziekte aan haar krachten knaagde. Maar dat haar ziekte zo snel en fataal zou toeslaan, kwam toch als een volslagen verrassing. Mieke Velthuijs was al vele jaren vakantiekoerier toen zij in augustus 2008 ook spontaan toetrad tot de groep van wekelijkse bezorgers van Houtvonken. Zij viel op door haar spontaniteit en trouw. En als ze door haar ziekte even niet in staat was Houtvonken te bezorgen dan was er altijd wel iemand in het gezin die haar taak overnam.
Naast onze dank gaat ons medeleven uit naar de familie Velthuijs, die wij allen sterkte toewensen om dit verlies te kunnen dragen en een plaats te kunnen geven.
Bestuur en medewerkers Houtvonken


<<< vorige week

23-07-2010 (week 29)

volgende week >>>