JEU DE BOULES

Het Barrier Cyclustoernooi 2010.
Op zaterdag 10 juli 2010 speelde Jeu de Boules vereniging 't Barrierke al weer haar laatste ronde van haar zogenaamde cyclustoernooi. Dit toernooi ging over een serie van vier zaterdagen en begon op 10 april 2010. De finale werd gespeeld op zaterdag 10 juli 2010.

Voor het cyclustoernooi mag iedereen inschrijven en is een licentie niet verplicht. Er wordt gespeeld met 24 vaste doubletjes in 2 poules. Na de 3e zaterdag worden aan de hand van de uitslagen 3 poules gevormd van 8 doubletjes om de finales te spelen. Van het inschrijfgeld wordt bij zulk toernooi ongeveer 90% van het inschrijfgeld als prijzengeld verdeeld over deze 3 poules.
Ondanks zeer hoge temperaturen, die opliepen tegen 38°C was de finaledag spannend. We vermelden hier alleen de eerste prijswinnaars in de drie poules. Dat waren achtereenvolgens in poule A: A. Abdoela en P. van de Langenberg. In poule B: P. van de Brug en H. Rooijmans. En in poule C: B. Schampers en M. Schampers. De organiserende Jeu de Boules vereniging 't Barrierke, maar zeker ook de ruim 50 deelnemers waren allemaal erg enthousiast. Men is dan ook zeker van plan om volgend jaar het toernooi te continueren. Hopelijk met nog meer deelnemers, want dat komt het toernooi zeker ten goede.

    JEUGDWIELERRONDE

Op de dag van de WK finale Nederland - Spanje, werd in het centrum van Mierlo-Hout alweer voor de 2e keer de Van Bussel Jeugdwielerronde verreden. Voor de organisatie tekenden Race & Tourclub Buitenlust en Tourclub Mierlo-Hout i.s.m. Judovereniging Mierlo-Hout en de Gemeente Helmond, ondersteund door de Stichting Mierlo-Hout Promotion en alles onder auspiciën van de KNWU.
Zoals zo vaak bij sportevenementen voor de jeugd, werd het cliché 'wie de jeugd heeft, heeft de toekomst' maar weer eens van stal gehaald. En ondanks het prachtige weer kwamen de wielrennertjes toch in grote getale opdagen. Verdeeld over 7 (leeftijds-) categorieën deden er 170 rennertjes mee, zowel jongens als meisjes, van wie er 154 hun wedstrijd uitreden.

Het parcours was uitgezet langs de Hoofdstraat, de Kastanjehoutstraat, de Beukehoutstraat en via de Pastoor Elsenstraat terug naar de Hoofdstraat. De meet was getrokken ter hoogte van Adelaars.
Ook Mierlo-Hout heeft een wielertoekomst, getuige de uitslagen van de Houtse rennertjes:

De publieke belangstelling viel een beetje tegen en ook de Dikke Bandenrace kon niet doorgaan bij gebrek aan deelnemertjes, maar desondanks kan de organisatie terugkijken op een geslaagd wielerevenement waar Mierlo-Hout trots op kan zijn.

Klik hier voor de fotogalerij met meer foto's...

    TEAMSPELERS

Na een zeer korte nachtrust, geeft de wekfunctie van mijn mobiele telefoon in de vroege zaterdagochtend 10 juli 2010 het startsein voor het bereiken van een doel waarvoor de voorbereidingen ruim een half jaar geleden ook door ons zijn getroffen. Het is kort na 5.00 uur als de serene rust op de Hoofdstraat in Mierlo-Hout wordt onderbroken. Samen met drie vrienden arriveer ik circa anderhalf uur later op de luchthaven Schiphol waar zich een groot aantal landgenoten verzamelt met hetzelfde doel.

Een volgende 'stap' hiernaar toe is een bijna 11 uur durende, goed verzorgde vlucht naar The Republic of South Africa. Een blik in het gangpad resulteert in een lange rij blauwe vliegtuigstoelen, rijkelijk versierd met in oranje kledij gehulde armen. Aangekomen in het land waarin ook het een na laatste maar belangrijkste hoofdstuk van een jongensboek moet gaan plaatsvinden, worden we enthousiast verwelkomd door een groep luchthavenmedewerkers wat een voorbode blijkt te zijn van de vriendelijke en gastvrije ontmoetingen met andere Zuid-Afrikaanse inwoners. Maar ook is er een eerste treffen met een van de vele BNers, een echte Helmonder; 'de stofzuiger'. Na het nuttigen van een aantal flesjes spa geel met schuim, hebben we een goede nachtrust in een riant 3-kamerappartement met moderne keuken, badkamer en toilet.
Na een goed verzorgd, uitgebreid ontbijt en een wandeling in het park van The Union Buildings in Pretoria, begeven we ons naar de plaats, het Soccer City Stadium in Johannesburg, waar een elftal landgenoten met begeleiding een doel moet bereiken.

Dit onder aanmoediging van ons en nog 6.000 andere Oranjesupporters die in de laatste maanden, weken en dagen een wedstrijd– en vliegticket hebben weten te bemachtigen. De avond in het indrukwekkende stadion eindigde voor ons Nederlanders stukken minder feestelijk dan dat deze was begonnen. 12,2 Miljoen enorm trotse Nederlanders hebben kunnen zien dat onze jongens het doel net niet heeft weten te bereiken. Si, dat lukte andere Europeanen uiteindelijk helaas wel. Na het grootste gedeelte van de nacht, zonder slaap en met vele supporters van beide finalisten, op de luchthaven van Johannesburg te hebben doorgebracht, zag ik op maandagochtend 12 juli 2010 de zon opkomen die de avond daarvoor als een oranje bal is onder gegaan.
Net als vlak voor de finale kan ik ook nu, in de vroege middag op circa 10.000 meter hoogte tijdens het schrijven van dit verslag, moeilijk mijn ogen droog houden. Het traanvocht van blijdschap vanwege deze onvergetelijke ervaring heeft de overhand. Een ervaring die ik samen met mijn teamspelers mocht beleven en waarvoor ik hen en onze families die thuis achterbleven, nogmaals hartelijk wil bedanken.
Van uw Houtvonken correspondent ter plaatse...