ZESTIG JAAR GETROUWD

'We hebben 't wel getroffen samen!'
Met heel veel dankbaarheid en vol vreugde kijken Tiny Winckens en Wiesje van Hoof terug op meer dan 60 jarige relatie. Meer dan zestig jaar omdat ze elkaar al twee jaar eerder hadden ontmoet tijdens de dansles in zaal 'De Herberg' in de Molenstraat, voordat zij op 10 oktober 1949 elkaar het jawoord gaven. Dus 62 jaren, die ondanks hun leeftijd van 79 en 83 als een helder beeld de revue passeren.

Beiden zijn geboren en getogen in Helmond. Tiny volgde een opleiding in de metaalbewerking en werkte na de bevrijding nog even op het vliegveld 'De Rakt' aan de Deurneseweg. Via de toenmalige Helmondse metaalfabriek Everts en van der Weijden kwam de militaire dienstplicht aanzetten. En als hij dan daarna bij Phillips als draaier gaat werken kan hij zijn draai niet vinden op de vierkante meter rond de machines. Hij meldde zich aan bij het leger als vrijwilliger. Zijn levenswerk werd het vak van rij-instructeur in allerlei militaire voertuigen. Vol overgave en plezier heeft hij dat werk tot zijn vroege pensionering in 1984 gedaan.
Het was niet alleen de heersende woningnood die hen noodzaakte na hun trouwen te gaan inwonen in het ouderlijk huis van Wiesje. De zorg voor een zieke moeder door een van de kinderen was in die tijd gebruikelijk. Daar werden zelfs ook nog hun vier kinderen geboren en na 23 jaar, in 1972 verhuisde de familie Winckens, naar de Zeeltstraat 54, waar ze naar volle tevredenheid nog steeds zelfstandig wonen.
Toen kwam er ook meer tijd vrij om zich in te zetten in het vrijwilligerswerk en het verenigingsleven. Wiesje deed veel aan huisbezoek bij nieuwkomers, zieken en ouderen. Daarnaast vond ze tijd om met naald en draad creatief bezig te zijn. Ze brachten jarenlang Houtvonken rond in de vakanties, beliepen hun straten als collectant en werkten mee aan de jaarlijkse vastenactie. Maar ook bij 'D'n Huijsakker' deden ze niet alleen mee aan rikwedstrijden, koersballen en biljarten. Ook organisatorisch en als bestuurder was Tiny jarenlang actief. En toen er ruimte kwam voor meer vrije tijd en ontspanning hebben ze met de travelsleeper en caravan tal van Europese landen bezocht. Echte kampeerders die er met hun gezin op uit trokken. Maar ook met de fiets heeft Tiny nagenoeg alle Brabantse paadjes bereden.
Het echtpaar Winckens van Hoof viert op zaterdag 10 oktober 2009 hun diamanten huwelijksfeest met hun vier kinderen, vijf kleinkinderen en zes achterkleinkinderen. En dat natuurlijk met aanhang, vrienden familie en kennissen. Voorafgaande aan deze feestavond vindt een receptie plaats van 19.00 tot 20.00 uur in ontmoetingscentrum 'De Geseldonk'.
Natuurlijk ook onze felicitaties voor het diamanten echtpaar.

    GRENSGEVALLETJE

Van trams naar vleermuizen.
Op de uiterste grens van Mierlo-Hout, daar waar Mierlo-Hout, Mierlo en Brandevoort bij elkaar komen, zijn aan het Eindhovens Kanaal nog de restanten te vinden van de Trambrug. Eind 19e, begin 20e eeuw liep er een tramverbinding van Helmond via Mierlo naar Eindhoven over deze brug. Sinds het opheffen van de tramlijn in de dertiger jaren, is de brug in onbruik geraakt en vervallen.

Nu heeft de Gemeente Helmond onlangs opdracht gegeven aan Bouwbedrijf Rooijakkers uit Mierlo-Hout om de bewaard gebleven brughoofden geschikt te maken als winterverblijf voor vleermuizen. Navraag bij Frank Rooijakkers, van genoemd bouwbedrijf, leerde ons dat hiertoe in beide brughoofden kelders zijn aangebracht met speciaal vervaardigde stenen in het plafond waaraan de vleermuizen zich prima kunnen vasthouden. Tevens zijn er aan de kanaalzijde meerdere toegangsgaten gemaakt, waardoor de vleermuizen de kelders kunnen binnengaan. Bouwbedrijf Rooijakkers verwacht deze week de gerenoveerde brughoofden aan de Gemeente Helmond te kunnen opleveren. Wij vinden het lovenswaardig dat dergelijke markante plekken niet allen behouden blijven, maar óók een nuttige bestemming krijgen.

    40 JAAR FOTOGRAAF

Nu zelf het plaatje.
Het is niet alledaags dat je op die leeftijd al veertig jaar foto's voor een krant maakt. Maar toch is dat Ton Meulenhof gelukt. En dat is niet ongemerkt voorbij gegaan, want het was een drukke gezellige receptie op vrijdag 25 september 2009 in 'Snookertown'. En daar zagen wij dat ook de kinderen van de Meulenhof fotografisch in de voetsporen van hun vader traden zoals Ton dat 40 jaar geleden ook al deed bij zijn vader, Pierre van de Meulenhof.

Natuurlijk gingen ook wij Ton de hand drukken en niet zonder reden. Hij en zijn gezin dragen Houtvonken een warm hart toe. In al die jaren hielp hij ons op sympathieke wijze vooruit, als wij of onze apparatuur verstek lieten gaan of dienst weigerden. Zijn kinderen waren trouwe Houtvonken koeriers toen zij de basisscholen bezochten. Maar ook toen wij vorig jaar het nieuwe bezorgteam buiten de scholen om moesten organiseren, meldde ook de familie van de Meulenhof zich spontaan aan. Ook heeft Ton zich een ruim aantal jaren ingezet binnen het jongerenpastoraat van de parochie. Hij gaat nog een aantal jaren door met zijn fotopersbureau.
Proficiat met deze lange loopbaan.

    WAT ONS OPVIEL

Hinderpaal.
Tegen de tijd dat een bouwproject wordt opgeleverd worden meestal ook de bestrating, op- en afritten, parkeerplaatsen, paden en trottoirs onder handen genomen. Dat was ook het geval in de Pastoor Verbraeckenstraat, waar acht oude en gedateerde woningen werden gesloopt en plaats maakten voor fraaie nieuwbouw.

En als die stratenmakers druk bezig zijn al dat fraais te bestraten dan komen ook de mannen van 'het licht' nog even langs. Zij plaatsen een aantal fraaie nieuwe lantaarnpalen met mooie lichtarmaturen en sluiten die zelfs nog aan. Je zou dus kunnen stellen dat zij 'het licht' brengen. Maar als op hun beurt de 'aardbolstoffeerders', want zo worden stratenmakers ook wel eens respectvol genoemd, een van de lantaarnpalen in moeten straten, dan gaat bij hen het licht uit. Want het blijk dat juist die lantaarnpaal op een verkeerde plek is geplaatst. Hadden de brengers van dat licht geen lichtend voorbeeld in de vorm van een tekening of andere aanwijzing? Deze lantaarnpaal staat namelijk aan de straatzijde van een parkeerplek die bestaat uit twee parkeerplaatsen. En dan ook nog in het midden van een parkeerplaats, waardoor deze niet meer te gebruiken is. En dat bij een gebrek aan parkeerplaatsen. En nu maar afwachten wanneer deze vreemde opstelling snel wordt hersteld. Dat het snel kan gaan, weten we van de onlangs geplaatste en weer snel geruimde lichtpunten in de Hoofdstraat. Daar hebben ze overigens in een mum van tijd weer grondspots aangebracht op een aantal plaatsen waar de verlichting werd weggehaald.