HET 'DUIFJE' EN DE DUIVEN

De duiven moeten op dinsdag worden ingekorfd bij Café van de Kimmenade. Eigenlijk is dat de dag dat Harrie en Dien van Bree 60 jaar getrouwd zijn. Maar ze hebben minstens twee liefdes; elkaar en de duiven. En echte liefde kan tegen een stootje en ze willen zo graag het feest vieren op de plek waar de duiven ook 'thuis' zijn. Daarom wordt het glas geheven op 27 juli, een dag na de officiële datum. Harrie is een echte verenigingsman die zich bemoeid heeft met de fietsclub, de duivenvereniging, het bezorgen van Houtvonken enzovoort.

Sinds zijn operaties zijn het alleen nog de duiven. Voor Dien was het de Vrouwenbond, de gymclub, het seniorenkoor en de fietsclub. Allebei zijn ze lid van de KBO. Als je bij ze op bezoek bent, stopt Dien niet met vertellen. Over hun vier dochters, de tien kleinkinderen en de negen achterkleinkinderen. Na zijn laatste operatie heeft Harrie zelf besloten te stoppen met autorijden. Dat blijkt toch wel lastig te zijn; ritjes naar het ziekenhuis voor controles, de duiven moeten worden weggebracht. Gelukkig hebben de dochters (en ook de schoonzonen) dan meestal wel de oplossing. Het neemt niet weg dat de wereld wel wat kleiner wordt. Maar zolang het kan blijven ze in de Cederhoutstraat, daar waar ze al vijfenveertig jaar wonen. En waar de duiven ook de weg naar toe weten. We wensen Harrie en Dien van Bree en hun familie en vrienden een heel plezierige dag toe.

  WAT ONS OPVIEL

Fietsend langs de 'outskirts' van Mierlo-Hout ontwaarden wij borden met een voor sommigen raadselachtige tekst. Kennelijk zijn de aannemers het niet met elkaar eens. Was er enige tijd geleden ongerustheid over de termijn van oplevering, nu zijn er dus problemen met de betaling van de ene aan de andere aannemer.

Vandaar dat er beslag is gelegd, officieel heet het dat er retentie rust op het terrein. Dat wil zeggen dat de ene partij die de werkzaamheden aan het verrichten is, beslag heeft gelegd op het terrein van de eigenaar.

  TERUG IN DE TIJD

Het is intussen een traditie geworden dat de redactie van Houtvonken in de zomervakantie vijfentwintig jaar terug kijkt in de tijd. Niet dat dit een gebrek aan kopij is omdat alles stil zou liggen. Ook in de zomermaanden is er volop activiteit in de wijk en zijn er onderwerpen genoeg die dan eens wat meer de aandacht zouden kunnen krijgen. Wij proberen hiermee Houtvonken ook in deze tijd, welke ook wel komkommertijd genoemd wordt, aantrekkelijk te houden. En we weten uit het verleden dat hieraan bij onze lezers behoefte bestaat. In deze zomerse serie kijken we niet alleen maar terug op wat er in dat jaar gebeurde. We vullen de items ook aan met het verloop in die vijfentwintig jaar. Belichten hoe bepaalde zaken zich ontwikkelden of misschien wel uit het oog verloren gingen. Dat belichten kan ook betekenen dat we een kritisch oog laten vallen op gepasseerde ontwikkelingen.
Met zeker ook een bron van herkenning en herinnering wensen wij u veel leesplezier.

  TERUG IN DE TIJD 1991 [1]

Over Houtvonken.
Houtvonken begon het jaar met het vertrouwde logo op de omslag uitgevoerd met een nieuw frisgroene tint. Frisgroen, de kleur van de hoop, hoop die in het voorliggende jaar nog vaak nodig zou zijn.

Onze wekelijkse edities werden in een oplage van 3900 exemplaren uitgegeven. Vijfentwintig jaar later is de oplage uitgegroeid tot 5000 stuks.

Friture Zaal Adelaars.
In april van dat jaar bestond friture- en zaal Adelaars 12,5 jaar. Het waren Janny van Rooy en Johnny Adelaars die de zaken dreven. De zaak was indertijd overgenomen van Henk van Rooy die op zijn beurt jarenlang daarvoor de zaak overnam van de familie Klaus. Na Janny en Johnny Adelaars volgden Henri Adelaars en Marnix Hendriks hen op. In 2014 werd de zaak overgenomen door de gebroeders van Dongen die de horecagelegenheid onder dezelfde naam bleven voortzetten. Henri en Marnix openden in datzelfde jaar een horecagelegenheid aan het Havenplein in Helmond onder de naam 'De Jongens'.

VOM overleg.
Broeder Adrianus Ulijn riep niet alleen op om de Nieuwjaarsreceptie, welke in later jaren omgedoopt werd tot Nieuwjaarsontmoeting, te bezoeken. Maar als 'bindend' bestuurder riep hij ook op om het verenigingsoverleg te bezoeken.

Zijn uitnodiging luidde:
'Wat '90 ons gebracht heeft is voorbij en wij leerden hiervan. Hebben wij elkaar begrepen? Soms wel en dan weer niet. Hielden wij rekening met andere verengingen? Juist daarom: VOM (verenigingsoverleg Mierlo-Hout) is noodzaak!!
Tijdig wat van je laten horen, wanneer uw vereniging of club met een evenement wil komen. Welke planning heeft u voor 1991?'
Heel veel jaren functioneerde het VOM als een prima intermediair tussen verenigingen en instellingen. Later is het VOM overgegaan in de Wijkraad die totaal anders in de wijk stond. Later, ruim in de jaren 2000 werd die Wijkraad zelfs opgeheven bij gebrek aan bestuurlijke vrijwilligers. De Wijkraad werd weer nieuw leven ingeblazen met bestuurders van buiten de wijk en bestuurders met te veel zakelijke belangen die ook aan de hand liepen van gemeentelijk autoriteiten. Zeker zoekt men niet naar een brede samenwerking in de wijk. Er wordt immers geen gebruik meer gemaakt van bestaande activiteiten kalenders en bestaande verenigingsoverzichten. En de vraag mag gesteld worden of de Wijkraad met dezelfde intentie als vanaf de oprichting tot de wijkraad opnieuw werd opgezet, de wijk 't Hout heeft weten te bereiken zoals dat in de VOM-tijden gebeurde.

Den Huysakker.
In die jaren was de slogan van dit ontmoetingscentrum voor alle ouderen 'In dat huis voel ik me ook thuis'.
Er was toen al een groepje van rond de twintig personen dat daar zijn weg had gevonden. Met koersballen, een potje kaarten en voorzien van een natje groeide D'n Huysakker uit tot een omgeving waar de 'ouderen' zich thuis voelden. D'n Huysakker had haar eigen ruimte op de begane grond in het appartementen gebouw van Alphonsus aan de Pastoor Elsenstraat. Dit ontmoetingscentrum voor ouderen groeide uit tot een mooie en actieve club met veel activiteiten. Later als het Zorgcentrum Alphonsus die ruimte nodig heeft verhuist D'n Huysakker naar een ruimte achter en in de 'Gasterij' van het hoofdgebouw van Alphonsus. Er ontstaat dan een combinatie van ouderenvoorziening van Alphonsus in combinatie met D'n Huysakker en ook de KBO participeert daarin. Deze combinatie is een niet al te lange tijd beschoren.

D'n Huysakker wil naar een eigen ruimte en vindt die in het leegstaande gedeelte van de Rabobank aan de Hoofdstraat. Een plan wat niet of niet helemaal goed is overwogen en ten koste gaat van twee bestuurders van D'n Huysakker. Zij zien de 'grote stappen' die gemaakt worden niet zitten en krijgen helaas gelijk. De huurkosten voor deze ruimte blijken een onoverkomelijke belasting te zijn. Men denkt zelfs tot 2020 verzekerd te zijn van subsidie van de gemeente in de vorm een huurbijdrage maar dat blijkt een totaal verkeerde inschatting. Dit zou een onevenredige bevoordeling zijn van een vereniging. Dit was zelfs een onbegrijpelijke misvatting die haar eigen leven ging leiden. En het kon dan ook niet uitblijven dat D'n Huysakker haar deuren moest sluiten. Het mag een geluk genoemd worden dat alle clubs die hier hun thuis vonden elders onderdak konden vinden. Want de gerenoveerde Geseldonk was de uitkomst.

Wordt vervolgd...