Omslag Houtvonken 2015

    HOUTQUIZ 2015

Groot succes.
Ook de tweede editie van de Houtquiz is weer een succes gebleken. 11 teams meer dan vorig jaar, een spannende finale met 5 punten verschil en een nieuwe winnaar. De commissarissen van Fanfare Unitas kunnen terug kijken op een geslaagd evenement. Zaal de Koning was goed gevuld tijdens de finale-avond op vrijdag 18 december. Dit jaar geen veiling want de doe-opdracht bestond uit het bakken van taarten. Die kun je nu eenmaal niet twee weken bewaren.

Bij het bekendmaken van de uitslag waren de deelnemers niet eenduidig in hun antwoord. De één vond het dit jaar moeilijker, de ander makkelijker en weer een ander vond het goed te doen. Wel eenduidig waren ze in hun antwoord op de vraag van presentator Ad Scheepers of ze volgend jaar weer meer zullen doen. Daar kwam bij iedereen een volmondig 'ja' op. Het verschil tussen de nummer eerst en nummer laatst was dit jaar ook kleiner. 'Slechts' 403,4 punten. En het verschil tussen nummer 1 en 2 was maar 5 punten.
Na het bekend maken van de plaatsen 34 tot en met 4 werd het dan toch echt spannend. Houtvonken is deze versie immers titelverdediger maar moest zich dit jaar tevreden stellen met een 8e plaats. De uiteindelijke winnaar zou dit jaar uit de top 3 komen van 'Kwisutnie', 'Familie Verhees' en 'De Slegertjes'. De eindstand is geworden:

1. Familie Verhees - 1084,2 punten

2. De Slegertjes - 1079,2 punten

3. Kwisutnie - 1065,0 punten

Familie Verhees kan haar 1e plaats verdedigen in de nieuwe editie van de Houtquiz die vooralsnog gepland staat op zaterdag 26 november 2016. De complete uitslag kunt u verderop in Houtvonken lezen.

    WAT ONS OPVIEL

Kerk prachtige concertzaal.
Dat Mierlo-Hout beschikt over een prachtige concertzaal bleek nog maar eens op woensdagavond 16 december. In de St. Lucia kerk organiseerde het koor Druzhba uit Brandevoort haar kerstconcert. Ditmaal in samenwerking met Dameskoor Confetti uit Stiphout en een koperensemble van onze eigen Fanfare Unitas uit
't Hout. Het werd een prachtig concert met afwisselende klanken tussen beide koren en ensemble. Russische liederen werden opgevolgd door instrumentale kerstliederen en hedendaagse engelse songs. Pastoor van de Laar hield een kleine lezing over het kerstverhaal in de goed gevulde kerk. Beide koren en ensemble kunnen terugkijken op een zeer geslaagd concert in deze prachtige ruimte met geweldige akoestiek.

    KERSTMIS 2015

Kerstmis of Kerstfeest.
Kerstmis zou ons mensen veel meer kunnen geven als we de ware betekenis van dit, wat wij noemen, feest zouden kunnen herleiden tot de ware betekenis van dit feest. Men moet al wat gevorderd zijn in leeftijd om te weten dat kerstmis in rooms-katholieke kringen een belangrijk christelijk feest is in het kerkelijk jaar. Christenen vieren immers de geboorte van Jezus. En we maken het nog even moeilijker als we vragen wie nog weet wat de advent is. Jawel, dat is de aanlooptijd naar kerstmis want het Latijnse woord adventus betekent komst en is de vierweekse voorbereiding op kerstmis. Kerstmis, de viering van een geboorte, is in de loop van de decennia geworden tot een feest zonder de achterliggende en diepere betekenis daarvan. Het is echt een feest geworden. Eens kon Kerstmis niet bestaan zonder volgestroomde kerken, kerstvertellingen en kerstliederen en heel veel kerkdiensten en nachtmissen.
Vanuit de parochieleiding werd toen ook publicitair veel aandacht aan kerstmis besteed en we troffen ook tot voor tien jaar stichtende woorden aan in pakkende kerstboodschappen. En natuurlijk willen en kunnen we er niet om heen dat het goed is dat kerstmis nu gevierd wordt als een feest. Dagen van rust of genieten van een aantal dagen vakantie, van samen zijn en samen vieren. We doen dat met eten buiten de deur of een rijk gevulde tafel in huiselijke kring.
Maar we mogen niet vergeten en moeten er bij stil staan dat het niet voor iedereen kerstmis is of dat helemaal niet kan zijn. Voor tal van mensen, heel nabij in onze eigen omgeving, kunnen het vreselijke dagen zijn. Dagen die niet snel genoeg voorbij kunnen zijn. Dagen die juist extra herinneren aan immens verdriet en ellende welke voorafgaande aan kerstmis zijn ontstaan. Gemis, eenzaamheid. Lichamelijke onrust, pijn, werkeloosheid en slechte vooruitzichten op verbeteringen. En juist dit jaar wordt de ellende als gevolg van volkeren die ontheemd en op de vlucht zijn extra versterkt. Laten wij die het wel goed hebben en het kerstfeest kunnen vieren, juist deze dagen ook oog hebben voor hen die niets te vieren hebben. Bemoedigende woorden, samen het verdriet delen en oren en ogen open houden om het hen minder moeilijk te maken. Laten wij in een moment van bezinning met kerstmis een start maken om minstens tot kerstmis 2016 onze ogen en oren open te houden voor de medemens met een moeilijke en onmogelijke viering van dit mooie feest.
Onder deze bemoedigende gedachten durven wij u een bijzonder mooi kerstfeest te wensen.
Medewerkers Houtvonken

    50 JAAR HOUTVONKEN DOOR DE OGEN VAN...

Als laatste gastschrijver in ons jubileumjaar laten wij broeder Adrianus Ulijn aan het woord. Hij stond aan de basis van Houtvonken in 1965. Hij was het die de wekelijkse verspreiding via de Odulfusschool verzorgde.
Broeder Adrianus kwam op 1 mei 1963 naar 't Hout als onderwijzer aan de Odulfusschool waarvan hij ook lange tijd directeur was. Op 30 september 1985 vertrok hij als laatste van de broeders De La Salle naar het broedershuis in Cuijk.
Zijn betrokkenheid met 't Hout en met Houtvonken mag blijken uit het gegeven dat hij nog wekelijks Houtvonken krijgt toegestuurd.

Gastschrijver Broeder Adrianus.
Aan de redactie van Houtvonken,
Allereerst dank voor de uitnodiging om een artikel te verzorgen bij gelegenheid van het 50 jarig bestaan van de Houtvonken. Ik ben geen verzamelaar, maar ik heb alle 50 jaargangen ontvangen. Mogelijk dat een enkel exemplaar mij ontgaan is. Ook na mijn vertrek uit het Hout, al weer twintig jaar geleden, heb ik Houtvonken wekelijks ontvangen en gelezen. Zo ben ik aardig op de hoogte gebleven van de hoofdzaken die zich op het Hout ontwikkeld hebben.
Mijn komst naar het Hout herinner ik me nog maar al te best. Toen mij het nieuws werd meegedeeld, verbleef ik in Rome waar ik toen verbleef voor een extra studiejaar. Na de donderdagmiddagwandeling werd mij door de directeur meegedeeld dat ik de volgende dag rond 6 uur in de avond op Schiphol moest zijn waar de Provinciaal van de Broeders in Nederland mij opwachtte om mij te vertellen dat ik naar Mierlo-Hout moest om daar de functie van directeur van de Broeders en tevens hoofd van de Odulfusschool op mij zou moeten nemen. Daar sta je dan op een koud, winters Schiphol in die strenge winter van 1963. Toch even bijkomen van de opdracht. Ik moest daar Br. Tharcisius vervangen, de broeder van het toen zeer bekende kinderkoor. Tijdens de autorit naar het Hout vroeg de Provinciaal waar mijn pleegouders woonden. Dat was Gewande, een gehucht bij Empel. Zo kwamen we plots tegen 10 uur in de avond aan bij mij thuis, waar ze echt wel verrast en geschrokken waren door mijn plotselinge thuiskomst. De volgende dag, zaterdag, met openbaar vervoer naar het Hout. En maandagmorgen om kwart over acht kort even kennismaken met het personeel van de school en de klas overnemen. Bekende mensen van toen waren Thys Moons, Wim van de Elsen, Br. Wilhelmus, Wim Smolenaars, om er maar enkele te noemen. Een beetje beduusd en verlegen sta je dan daar niet wetend wat je te wachten staat. Gelukkig voor mij kan ik terugblikken op een lange en mooie periode van mijn leven in Mierlo- Hout. Echt de mooiste periode van mijn leven. Met veel plezier en ook wel met wat weemoed denk ik terug aan al die mooie jaren: de opstart van de Houtvonken, de bouw van de Geseldonk, de overgang van Mierlo-Hout van de gemeente Mierlo naar Helmond, de Carnavalsdagen, de viering van Koninginnedag, de Som met als eerste opbouwwerker Henny van Nuland, het kindervakantiewerk, de KBO St. Lucia, de samenwerking met de andere scholen, de Nieuwjaarsreceptie, het parochiewerk met al zijn facetten en noem verder maar op. Allemaal losse elementen, maar die Mierlo-Hout kenmerkten en tot een levendige gemeenschap maakte.

Aan de basis van Houtvonken in 1965.
Nu weer terug naar de Houtvonken. Ik herinner me nog goed de bijeenkomst op de pastorie na de hoogmis waar het besluit werd genomen om met een wijkblad te starten. De eerste twee nummers gestencild bij de zusters. Daarna op de Odulfusschool waar Br. Wilhelmus als drukker fungeerde. Ja, dat stencilen in de warme zomermaanden was een hele heisa, als de inktklodders door de warmte om je heen spatten. Twaalf keer 1200 exemplaren daarmee werd begonnen. Een heel karwei en dan nog zorgen voor een goed leesbaar geheel. En dan het nieten en vouwen. In een van de klaslokalen en later in het handenarbeidlokaal. Het was toch iedere week weer even passen en meten Maar met vereende krachten lukte het toch telkens weer. En dan het uittellen voor de koeriers. Verbazend wat die kinderen toch iedere week presteerden om bij ieder gezin het weekblad te bezorgen. Soms liep het wel eens verkeerd... de Houtvonken waren niet bezorgd. Ook daar moest controle op worden gehouden. Zo gebeurde het een keer dat een koerier het stapeltje Houtvonken in de sloot had geworpen. Ikzelf had dat in de gaten en volgde op enige afstand haalde het pakketje uit de sloot, en nu snel naar thuis bij de koerier. Die kwam na enkele minuten ook thuis. En Jan de Houtvonken al rond gebracht? Ja moeder. En wat is dit dan? De rest van het jaar werden ook door Jan de Houtvonken goed bezorgd.

Houtvonken proficiat.
De Houtvonken, 50 jaar, van stencilwerk tot moderne drukapparatuur, 50 jaar lang 52 weken huis aan huis kosteloos bezorgd, een hele prestatie, met dank aan vele, vele vrijwilligers, ook nu nog. Echt kenmerkend voor het Hout. Wat me hierbij verder opvalt is, dat de vormgeving een vast eigen kenmerk is en dat de inhoud blijft stoelen op een aantal vaste rubrieken die de ruggengraat vormen van de Houtse samenleving. Proficiat!!
In september '95 ben ik op verzoek van Br. Provinciaal Aad van Bentum naar Boxmeer gegaan. Na een korte gewenningsperiode heb ik de draad weer opgepakt en heb me vooral toegelegd op het werk voor de KBO als lid van het bestuur van de KBO Boxmeer en als secretaris van de Kring Land van Cuijk met 27 afdelingen, het gemeentelijk ouderenbeleid wat geleid heeft tot het oprichten van een seniorenraad. En een nota Ouderenbeleid. Daarnaast heb ik me met enkele andere vrijwilligers ingezet voor het gehandicapten beleid van de gemeente en ben ik namens de ouderen 12 jaar lid geweest van de Cliëntenraad van de Thuiszorg Brabant Noord Oost, tegenwoordig Pantein.
In 2008 werd het Wooncentrum de la Salle geopend op de plaats van het oude Broederhuis in Cuijk. Naast de ruimte voor onze Broeders zijn er nog 32 appartementen.
Voor senioren. Dus verhuisde ik van Boxmeer naar Cuijk. Het is er goed en prettig wonen en we hebben een pracht ruimte voor gezamenlijke activiteiten voor de bewoners, die dan ook goed gebruikt wordt en de nodige sfeer in huis biedt. Ik houd me hoofdzakelijk bezig met de leiding van de broeders als huisoverste, ben actief in de bewonerscommissie, en heb ook voldoende tijd voor mijn hobby, het verzorgen van de tuin. En al zeg ik het zelf, het is echt een juweeltje waar iedereen van geniet. En dan blijft er nog altijd wel tijd over voor fietstochtjes in de omgeving. En wat de gezondheid betreft, alles nog pico-bello. Het gaat allemaal wel een beetje trager maar dat kan de pret niet drukken.
In de afgelopen periode ben ik regelmatig naar het Hout getogen, vaak niet altijd in prettige omstandigheden, overlijden van een aantal oude bekenden, bij de jubileumviering van de Carnaval, Houtvonken. En als je daar dan komt, is het buiten het oude Hout moeilijk om je te oriënteren, zo veranderd is het Hout. Maar gelukkig de mensen zijn even vriendelijk en spontaan gebleven. Je voelt je er echt meteen thuis. Binnenkort hoop ik ook nog eens de nieuwe Geseldonk te bezoeken. Ja, het centrum is echt mooi geworden, maar het verkeer is er eigenlijk nog als vroeger, een gevaarlijke weg, ja en de Mierloseweg daar mag wel wat aan gedaan worden. Een onooglijke entree als je van Helmond het Hout in komt.
Alle oude bekenden, het allerbeste... het ga je goed.

    BROEDER ADRIANUS PROFICIAT

Op 22 december 2015 bereikte broeder Adrianus Ulijn de leeftijd van 86 jaar. Als wij hem met het bereiken van deze mooie leeftijd van harte feliciteren weten wij dat we dat ook namens heel veel Houtenaren doen. Hij heeft in zijn Houtse periode van 22 jaar heel veel voor de parochie, het onderwijs en het sociaal- en maatschappelijk leven betekend. En als men de gedachte mocht hebben over een vlak leven dan is het tegendeel waar. Want als we broeder Adrianus vele jaren als actief lid van de carnavalsvereniging en in zijn optredens bezig zagen dan voerde humor de boventoon.

    KERSTMARKT

Verzorgingscentrum Alphonsus.
Afgelopen zondag heeft in de Gasterij en de Kapel van verzorgingscentrum Alphonsus weer de jaarlijkse kerstmarkt plaats gevonden. Enkele tientallen kramen stonden door alle ruimtes opgesteld.

De talrijke bezoekers konden zich goed vermaken met een hapje en drankje in de Gasterij of met de muziek in de toegangsgang van de Kapel. Veel zelfgemaakte kerstartikelen werden in de verschillende kramen verkocht. Het was een gezellige middag, waarbij de bezoekers met een loterij ieder uur een prijs konden winnen.

    GEZAMENLIJK AAN TAFEL BIJ DE SCOUTING

Nieuwe opzet kerstviering Scouting Mierlo-Hout.
Al vele jaren gaan de scouts van Scouting Mierlo-Hout naar de kerk, voorafgaand aan de kerstdagen. Samen met hun leiding vullen zij de kerk en na afloop gaan ze met een lampionnenoptocht naar de scoutingboerderij. Daar is het dan nog enkele uurtjes gezellig vertoeven bij het kampvuur onder het genot van een warme kop chocomel en wat lekkers. Dit jaar heeft de kerstcommissie iets anders bedacht. Voordat de scouts naar de kerk gaan wordt er gezamenlijk gegeten tijdens een mooi opgezet kerstdiner. De ruimte hiervoor is bij buurman Den Doel zodat iedereen een plaatsje heeft.

Een echt kerstmenu met soep, worstenbroodjes, kerststol en een heerlijke ijstaart werd er geserveerd door de Plusscouts, bijgestaan door de leiding van alle groepen. Na het lekkere eten en drinken werd met een volle buik het traditionele programma weer vervolgd zodat de mis van 19:00 uur weer bijgewoond kon worden. Dit jaar zelfs met zang en muziek die werden verzorgd door eigen leden (en een beetje ondersteuning).De scouting kan terugkijken op een geslaagde kerstviering.