ALS JE 100 JAAR OUD MAG WORDEN

Marie Smolenaars-van Deursen 100 jaar.
Het was op zich al een feest om een gesprek te hebben met Marie Smolenaars-van Deursen.

De zondag voorafgaande aan haar 100e verjaardag was onze redactie om 11.00 uur bij haar op de koffie. Het was zeer ontspannen en vooral ook gezellig en dat was te danken aan de 100-jarige zelf die de grapjes niet uit de weg gaat. Ze straalt niet alleen vitaliteit, levenswijsheid en humor uit maar is vanuit haar natuur ook nog steeds zo. Ze zegt dan ook dat ze van plan is om 106 jaar oud te worden maar dat mag alleen als ze niet lastig gaat worden.

Als je veel geeft krijg je ook veel terug.
Het was op 17 november 1914 dat onder de rook van de gemeente Deurne, in het dorpje Vlierden, Marie van Deursen werd geboren. Ze was de 3e telg uit een gezin van zeven kinderen, dat uit vier jongens en 3 meisjes bestond. 'Ik ben de laatste die over is' zegt ze met een glimlach. In Vlierden ging ze naar de lagere school zoals alle dorpelingen maar van vervolgonderwijs was geen sprake. Er moest gewerkt worden want haar vader was molenaar en maalde de granen voor de boeren in de omtrek. Met paard en wagen werden in die tijd het koren en gemalen producten gehaald en gebracht.

Als Marie enkele jaren voor de 2e wereldoorlog Wim Smolenaars leert kennen trouwen ze in 1941. Wim Smolenaars, die uit Heythuysen kwam, was bevriend met haar broer Harrie. Ze herinnert zich nog goed dat het bestuur en muziekkorps van de Houtse Fanfare Unitas hen kwamen feliciteren met een klinkende serenade. Wim was heel veel jaren bestuurslid en muzikant bij deze fanfare.
Ze gingen wonen aan de Mierloseweg 198 het huis waar Marie nu dus al 73 jaar nog steeds zelfstandig woont. Wim Smolenaars was onderwijzer aan de lagere school in Mierlo-Hout en later aan LTS, het lager technisch onderwijs. Wim was naast de trouwe muzikant en bestuurslid van Fanfare Unitas ook bestuurslid van het Wit Gele Kruis en de Vincentiusvereniging. Marie weet zich goed te herinneren hoe discreet en in het donker huishoudelijke zaken, kleding en voedselpakketen werden bezorgd bij de minder bedeelden. Vergelijkbaar met de huidige voedselbank welke nu een openbare hulpverlener in natura is en voedselpakketten verstrekt. Marie heeft veel met naald en draad gewerkt. Ze was bedrijvig in het handwerken en ook het maken van kleren was een van haar grote hobby's.
Het Echtpaar Smolenaars werd niet gezegend met eigen kinderen. Maar zeer gelukkig waren ze wel met pleegkind Hennie die nu 67 jaar is. Marie en Wim werden verblijd met de zes weken oude dochter van de overleden zus van Marie. Met Henny en de kleindochter Katja zijn fijne en ook behulpzame contacten. Naast het regelen van financiën en bankzaken wordt voor Marie de was en boodschappen gedaan en gaat ze met moeder op stap zoals ook naar de kapper. Een aantal keren per week komt ze daarvoor naar 't Hout. Maar Marie heeft ook een fantastische buurvrouw Jolanda die al 22 jaar voor haar klaar staat. Bijna dagelijks komt ze wel even over de vloer, gaat mee naar de kapper, doet boodschappen en haalt brood. Marie gaat bij haar op de koffie en eet mee soep.
Ze weet dat zeer te waarderen omdat ze zelf tientallen jaren zorg gedragen heeft voor een buurvrouw en ze is er vast van overtuigd als mensen goed doen je dat dan ook weer terug krijgt. Maar in dit kader denkt ze ook aan haar kaartvrienden en vriendinnen want nog steeds wordt er op de maandag, donderdag en vrijdag gerikt en gejokerd. Vrouwen (mensen) uit duizenden zegt Marie, over haar dochter, kleinkind en Jolanda, maar ook de klusjesman die elke week wel even binnenloopt, vergeet ze niet. Met een ondeugende lach verhaalt ze over een man die haar op 85 jarige leeftijd nog het hof wilde maken. Deze keurige galante man uit Zwijndrecht nodigde haar uit op een logeerpartij 'tussen de bloemetjes'. Maar daarover had Marie zo haar eigen gedachten en voorkeuren. Het werd en bleef jarenlang een goede vriend waarmee ze veel heeft ondernomen en bezoeken gebracht aan bezienswaardigheden en leuke uitgaansgelegenheden. Een aantal keren zegt ze uitdrukkelijk dat ze in 100 jaar tijd nog nooit in het ziekenhuis heeft gelegen. Eigenlijk is haar enige lichamelijk gebrek de achteruitgang van het gezichtsvermogen, maar zegt ze met een glimlach ' ik heb er ook al bijna 100 jaar mee gekeken'.
Alles op zijn tijd, niet roken en niet drinken maar op zijn tijd een lekker pot wortelstamp maar ook even zo goed een kroket met een frietje vindt ze heerlijk.
Bij gelegenheid van haar 100e verjaardag kreeg ze al tal van felicitaties. Daaronder ook een felicitatie van de Koning Willem Alexander en koningin Maxima maar ook van de commissaris van de Koning Wim van der Donk.
Op maandag de dag van haar verjaardag kwamen familie en kennissen bij elkaar in haar huis aan de Mierloseweg 198. De middag was ingeruimd voor een feest voor genodigden bij De Koning. Daar werd het een gezellige boel met de viering van zo een mooie mijlpaal in het leven. Op deze wijze 100 jaar worden was zeker reden tot een feest. Met de felicitaties van burgemeester Elly Blanksma en natuurlijk een klinkende serenade van Fanfare Unitas.
En natuurlijk feliciteren wij Marie Smolenaars met haar 100e verjaardag waarvan zij er 73 op 't Hout heeft mogen vieren.

    PIET EN MIEN COOLEN 50 JAAR GETROUWD

Van de week waren we op de koffie bij Piet en Mien Coolen in de Meervalstraat. Nou krijgen we vaak koffie als we op bezoek zijn, maar deze keer een gebakje erbij met '50' erop. Een opmaat naar het feest dat zij maandag thuis met de familie gaan vieren. Piet komt uit Stiphout en Mien uit Helmond-West. Toen ze in 1964 trouwden was het moeilijk om aan woonruimte te komen; in Stiphout moest je bij de harmonie zijn of bij de voetbalclub om voorrang te krijgen. In die tijd was er in Stiphout weinig sociale woningbouw daarom woonden zij eerst in een oude schuur en later bij een boerenbedrijf. Na vijf jaar huwelijk kregen ze het spiksplinternieuwe huis in de Meervalstraat op 't Hout.

Iemand is zelfs komen kijken of er wel echt sprake was van zwangerschap, want zo vertelde de 'official' soms stoppen ze kranten onder hun jas om te laten lijken dat ze zwanger zijn om zo een ander huis te krijgen. Met deze zwangerschap liep het niet goed af. Met andere gelukkig wel; Piet en Mien hebben een zoon en een dochter en die hebben op hun beurt ook weer elk twee kinderen. Aanvankelijk werkte Piet bij houtdraaierij Bots op de Mierloseweg (later zat in dat pand zwemschool de Dolfijn). Later heeft hij veertig jaar bij Houthandel De Vries gewerkt bij de Julianabrug. De houthandel is even in Engelse handen geweest en later doorverkocht aan Stiho. Bij Stiho is Piet met pensioen gegaan. Toen zijn zoon 16 was en sluiting van het AMHOC dreigde, is hij daar nog een tijdlang voorzitter geweest. Mien heeft bij Van Wezel gewerkt toen dat bedrijf nog bij de spoorbrug zat. Ze was eigenlijk nog te jong om te werken (je moest in die tijd een arbeidskaart hebben) en bij controle werd ze 'uit het zicht' gehouden. Via Carp en Hatema is ze bij Savant terecht gekomen. Ze heeft 23 jaar voornamelijk in Mierlo-Hout gewerkt, vandaar dat ze heel veel mensen kent. Uit haar werk heeft ze een 'kransje' overgehouden dat nog regelmatig bij elkaar komt. Zo ook nog een kransje van haar school en oude buurt. Ze is gestopt met werken toen de kleinkinderen kwamen. Piet en Mien houden allebei van sport. Piet is kampioen van Helmond geweest bij judo in de klasse zwaargewicht. Nu fitnesst en zwemt hij. Mien houdt het bij gymmen. En samen fietsen natuurlijk.
We wensen Piet en Mien en hun familie een heel plezierige dag toe op maandag 24 november.

    WAT ONS OPVIEL

Even dachten wij aan 5000 vouwers maar...
In bijna 50 jaar tijd ontving een aantal lezers van Houtvonken nog nooit zo een 'lange' Houtvonken als vorige week. In de lengte kon deze net door uw brievenbus omdat er een aantal niet gevouwen was. Deze keer was het niet de nietmachine die niet niette maar was het de vouw-unit die niet vouwde. Deze interne hapering aan de machine was de reden van de 'lange' Houtvonken. Gelukkig deed deze hapering niets af aan de inhoud of leesbaarheid. Een logisch gevolg was om het wekelijkse vouwen, dat wekelijks door drie dames en een machine gedaan wordt, vorige week even met ruim 5000 man te doen. Maar dan komen de bezorgers die de handen uit de mouwen steken en hun eigen straat netjes vouwen en dus gingen er zeker geen 5000 Houtvonken ongevouwen de deur uit. Weer ons petje af voor die inzet. Onze brocheerstraat, zoals het afwerken van Houtvonken het verzamelen, nieten en vouwen genoemd wordt, is aan vervanging toe. De leeftijd, ruim 20 jaar oud, en het gebruik draagt daaraan bij. Wij hadden het afgelopen jaar te veel storingen en onze leverancier kan gezien de leeftijd van de machine moeilijk of niet meer aan onderdelen komen. Maar we zijn even uit de brand met een tijdelijke vouw unit. En binnen afzienbare tijd, na afstemmen met het bestuur, hakken we knopen door en investeren we in nieuwe apparatuur.
Waarschijnlijk hebben we dan een zorg minder want werken met 'doet ie 't of doet ie 't niet' is ook voor vrijwilligers niet te doen.

    RUST OP HET SPOOR

Werk aan het spoor.
Komende weekend 22 en 23 november zullen de overwegbomen op het Hout open blijven. Dit weekend wordt er vanaf vrijdag 21 november 20.00 uur tot maandag 24 november 6.00 uur gewerkt aan de nieuwe spoorwegonderdoorgang aan de Houtse Parallelweg.

De restanten van de oude overweg worden weg gehaald een damwanden voor de bak en palen voor het dragen van het spoordek worden dan ingebracht. Als dit gebeurd is heeft de aannemer tot 7 maart de tijd om het spoordek te maken want dan hebben weer een rustig weekend in Mierlo-Hout voor in plaatsen van dit dek.

    DE HOUTENAAR EN ZIJN HOBBY

Johan Branten (73) sings the blues.
Het was een gezellige boel in de goed gevulde Gasterij van Alphonsus zondagmiddag. Johan Branten trad er op, dat doet hij elke vier weken. Rond de vijftig bezoekers amuseerden zich kostelijk met de muziek en zang. Johan zingt al sinds zijn zevende en via het knapenkoor en het kerkkoor naar het mannenkoor en het Houts gemengd koor. Toen Helmond nog een 'nachtclub?' had, Atlantis op de markt, heeft hij daar een soundmixshow gewonnen. Tijdens zijn veertig-jarige loopbaan bij Philips heeft hij daar ook in een band gespeeld: de 'Development workshop band' die speelde bij jubilea van collega's. Nu speelt hij vooral nog in Alphonsus, soms in de Ameideflat en een poosje geleden nog op de Burendag.

Met zijn keyboard en zang konden de bezoekers in de Gasterij genieten van Country & Western, Rock & Roll maar ook Heimatlieder. Nederlandse meezingers en ballads, Peter Koelewijn, Elvis en ook Benny Joling kwam voorbij met Oerend hard. En er werd geswingd op de rock & rollmuziek. Johan heeft het spelen zelf geleerd en heeft nooit les gehad. Zijn instrument, het keyboard, heeft hij op een karretje waarop ook de versterker en boxen staan èn een scherm waarop hij de teksten mee kan lezen, maar de meeste kent hij van buiten. Sinds 1985 maakt hij al muziek in Alphonsus; een mooie hobby waar veel anderen ook plezier aan beleven.

    PRINS DENNIS D'N 1E BIJ CV DE KIM

Wees slim...
Op zaterdagavond 15 november om 10 voor 10 werd afscheid genomen van onze jubileumprins Cor d'n urste. Hij werd weer dus weer teruggehaald in het burgerlijk leven. Tijdens een zeer gezellige avond was er dus ook plaats om de nieuwe Prins van CV De Kim 2014-2015 bekend te maken. Altijd weer een spannend moment om te weten wie de carnavalsvereniging voor gaat in het nieuwe carnaval seizoen. Ook dit jaar was de gezelligheid mede te danken aan de aanwezigheid en medewerking van enkele zusterverenigingen. En jawel het was tegen de klok van 11 voor 11, dat de nieuwe prins voorgesteld werd als Prins Dennis d'n urste 2014-2015. Op zondag 16 november werd onze prins een receptie aangeboden. In onze bomvolle residentie waren opnieuw verschillende verenigingen, waaronder CV De Heipoort, CV 't Barrierke, CV De Narren, CV de Brouwhazen, CV de Houtse kluppels en een delegatie van de Federatie Europese Narren. Velen maakten gebruik om de prins tijdens de receptie te feliciteren. Wie is de nieuwe prins van CV De Kim. Hierbij wordt hij voorgesteld.

Prins Dennis d'n Urste 2014-2015.
Hij gaat door het dagelijkse leven als Dennis Scheeper. Hij is al sinds 2009 lid van CV de Kim en had altijd al ambities om een keer prins te worden. Met groot genoegen zei hij dan ook ja toen hij als Prins werd gevraagd.

Tip 4: 'Hij krie 't vaak op zin schenke', verwijst naar het woord botje en zijn bijnaam luidt dan ook 'Botje' Dus je zou ook kunnen zeggen Prins Botje d'n urste. En dan TIP 5: 'Hij sti vaak an d'n aanrecht', verwijst naar het gegeven dat hij niet thuis achter het aanrecht staat als huisman Maar juist op zijn werk, bij Kemie in Asten, waar hij aanrechtbladen bewerkt met waterjets.
Prins Dennis d'n Urste en CV De Kim hoopt weer veel carnavalsvierders te ontmoeten in hun residentie Café 't Trefpunt (bekend als de Café de Kim) aan de Mierloseweg 191 te Mierlo-Hout.
Want hun slogan blijft ook in het nieuwe seizoen: 'wees slim want carnaval vieren doe je bij de Kim'.