COR EN DORA VAN DER VORST 50 JAAR GETROUWD

Afgelopen zaterdag was het feest in 't Goor; Cor en Dora vierden hun 50 jarig huwelijksfeest op de plek waar ze het grootste deel van hun huwelijkse leven gewoond hebben.

Het begon allemaal in 1960. Cor en Dora ontmoetten elkaar bij 'De Kluis', een uitspanning in de Warande die destijds door Henk van Rooij werd uitgebaat. Er was een dansvloer en ondanks dat Cor niet kan dansen raakt het toch 'aan'. Dora werkte op het laboratorium van de Vlisco en onderzocht het doek. Cor was timmerman en later uitvoerder bij Bouwbedrijf van Bussel. Na vier jaar verkering zijn ze op 15 mei 1964 getrouwd en in de Pastoor Elswijkstraat gaan wonen. Zoals gebruikelijk in die tijd stopte Dora met werken, dat was destijds zo, een getrouwde vrouw kreeg haar ontslag. Ze kregen drie kinderen; twee zonen en een dochter (en intussen hebben ze ook een kleinkind). Zo was de tijd van Dora toch weer gevuld. Cor had weinig vrije tijd, zoals zoveel bouwvakkers werd er veel geklust. Na dertien jaar Pastoor Elswijkstraat heeft Cor zelf een huis gebouwd op de Goorwal. Daar hebben ze zesendertig jaar gewoond tot het, als de jaren en de gezondheid gaan tellen, nodig werd te verhuizen. Daar hebben ze lang over gedubt, van het rustige Goor naar het relatief 'drukke' centrum. Maar sinds 2004 wonen zij aan het Gheynspark. Dat was wel wennen aan de passerende auto's. Omdat het met de gezondheid niet steeds meezit is Dora gestopt met zwemmen, maar ze zingt nog wel in het seniorenkoor. Cor gaat elke zaterdag naar de markt, niet zozeer voor boodschappen maar voor de gezelligheid en een praatje.
Destijds heeft Cor nog meegewerkt aan het bakhuis bij het Dijkwachtershuis aan de Goorsebaan en dat was reden voor de bewoners om iets terug te doen en het bakhuis te gebruiken voor het feest. Met nog een tent erbij en mooi weer is het een prachtige dag geworden.

    DE HOUTENAAR EN ZIJN HOBBY

Van vuggelkoike nor praatijzer en kiekjesmaker.
Wie kent hem niet, zou men zich kunnen afvragen. En we doelen dan op de 55 jarige Martien Brands die aan de Calsstraat in onze wijk woont. En het kennen of gezien hebben moet dan komen van braderieën of markten waar hij met zijn 'kunsten' te zien was. En het staat natuurlijk iedereen vrij om een interpretatie te geven van wat kunst is.

Martien is meer een verzamelaar en dat van meerdere zaken. Zo heeft hij een verzameling telefoons uit de vorige eeuw, de jaren '70-'80. Maar ook uit die tijd stammende zogenaamde analoge fototoestellen en lenzen. En daar past dan ook weer geluid en beeld bij met de buis radio's, bandrecorders en televisies, objecten die door die buislampen altijd even warm moesten draaien voordat er iets te horen of te zien was.
Maar eens kwam hij ook op het idee om het lasapparaat te gebruiken om ijzeren delen te verwerken tot objecten waarin je bomen of dieren kon zien of dienden als standaarden voor vogelhuisjes en andere objecten in tuin of op terras.
Maar Martien is ook het intermediair tussen zichzelf en het object waar hij op dat moment laat 'leven'. Een soort standwerker die interactief graag met zijn publiek bezig is. En dat altijd met een gulle glimlach. Hij rolde in die hobby toen hij een goede beurt wilde maken bij zijn aanstaande schoonvader die een fervent bouwer was van vogelkooitjes en voederhuisjes was. Gezien zijn gevorderde leeftijd moest hij dat werk uit handen geven. Een goede en praktische wijze om een aanzet te maken voor een eigen onderkomen moet de hobbyist gedacht hebben. Met een technische opleiding en achtergrond was en is hij altijd aan het knutselen. Hij bouwde een orgel met mechanische muziek daarin omdat hij gefascineerd was door draaiorgels. Maar nu werkt hij aan een volgend object en dat moet een verrassing zijn voor een of meerdere braderieën of markten. Dan gaat hij 'de dragende man' opvoeren en daarmee hoopt hij weer hoge ogen te gooien. Hij blijft een denker die zijn fantasie wil laten werken en omzetten in een object of acht.

    IN DE BLOEMETJES

Hoofdstraat en Mierloseweg opgefleurd met bloemen.
Vanaf de rotonde aan de Heeklaan, de Hoofdstraat over en vervolgens nog een groot deel van de winkels aan Mierloseweg, zijn de lantaarnpalen voorzien van bloemen. Aan veertig lantaarnpalen zijn degelijke beugels bevestigd waaraan een bloembak hangt.

De bloembakken zijn van een behoorlijke omvang zodat de planten voldoende aarde hebben om daarin goed te kunnen wortelen. Ook kan die hoeveelheid voldoende water vasthouden. Nu het groeiseizoen begint zullen de hanggeraniums snel uitgroeien en gaan bloeien. De verfraaiing van het centrum is een initiatief van de Ondernemersvereniging Mierlo-Hout (OVMH) die dit bloemrijke project in samenwerking met het Wijkwinkelmanagement (FOH) hebben gerealiseerd. Hiermee komt ook een einde aan de jarenlange troosteloze verzorging en onderhoud van de bloembakken in het centrum, waarvan velen alleen maar begroeid met onkruid een doorn in het oog waren. Nu de bloemversiering aan de lantaarnpalen in handen is van de OVMH zal de komende drie jaren het onderhoud, inclusief het tijdig voorzien van water aan de planten, gedaan worden door een gecontracteerd en gespecialiseerd bedrijf.