20-12-2013 (week 51) |
Kleurenomslag Houtvonken - Kerstmis 2013
NAMENS DE KONING ONDERSCHEIDEN
Het is niet omdat Gonny van den Heuvel een nicht is van burgemeester Blanksma-Van de Heuvel, want het ging wel degelijk om de verdiensten die Gonny heeft voor de Houtse gemeenschap en voor Houtvonken in het bijzonder. Dat geldt trouwens ook voor Jan van de Ven.
Dit is wat de burgemeester daar over te zeggen had afgelopen zaterdag in Zaal de Koning waar de hele Houtvonken crew aanwezig was:
Jan van de Ven.
De heer J.M.J. (Jan) van de Ven is geboren op 10 april 1949 en is woonachtig
in Mierlo-Hout. Sinds 1973 vervult hij allerlei vrijwilligersfuncties binnen de
Stichting Houtvonken. Deze stichting verzorgt al 49 jaar de uitgave van een
weekblad voor de circa 12.000 inwoners van Mierlo-Hout. De heer Van de Ven maakt
deel uit van de vaste kern van weekblad Houtvonken. In de beginperiode was hij
actief als illustrator.
Hij zorgde voor de plaatsing van tekeningen en plaatjes in de wekelijkse
uitgave. Dat was heel bijzonder, omdat hij zijn rechterduim en –wijsvinger mist
na een ongeval als timmerman. Later werd hij opmaker, controleur en planner van
de advertenties. Ook maakte hij ontwerpen voor de nieuwe jaarlijkse cover en was
hij koppenzetter.
Als vrijwilliger nam hij ook de verspreiding van Houtvonken naar de
verdeelpunten voor zijn rekening. Hij zorgde er nauwgezet voor dat bij mutaties
in het adressenbestand ook de nieuwe bewoners een exemplaar bezorgd kregen.
Wekelijks nam hij deel aan de redactievergaderingen en verzorgde hij de
boodschappen voor het verenigingslokaal. In de afgelopen veertig jaar heeft de
heer Van de Ven ook een korte periode deel uitgemaakt van het bestuur van
stichting Houtvonken.
Gonny van den Heuvel.
Mevrouw G.J.C.M. (Gonny) van den Heuvel is geboren op 9 oktober 1961 en is
woonachtig in Mierlo-Hout. Zij is sinds 1973 actief bij de Stichting Houtvonken.
Ze begon al op haar 12e met het handmatig verzamelen, vouwen en nieten van de
bladen. Dat werk heeft zij tal van jaren gedaan op haar vrije woensdagmiddag.
Tijdens haar middelbare schooltijd werd ze leidster van de vouw- en nietploeg.
Na het automatiseren van dit werk, heeft zij zich toegelegd op de
advertentieplanning en de administratie.
Mevrouw Van den Heuvel is ook actief voor fanfare Unitas Mierlo-Hout. Sinds 2008
heeft zij zitting in het bestuur als secretaris en is zij verantwoordelijk voor
de correspondentie van de vereniging en de ledenadministratie. Daarnaast geeft
zij als bestuurslid leiding aan de commissie Kleine Evenementen. Door de fanfare
is zij ook afgevaardigd in de commissie Jongeren van de wijkraad Mierlo-Hout.
Tussen 1990 en 2006 heeft mevrouw Van den Heuvel diverse functies bekleed bij
Scouting Mierlo-Hout en Scouting Nederland. Dat begon met haar deelname aan het
activiteitenteam van de regio Helmond. Van 1991 tot 1995 heeft zij zich als
leidster ingezet voor de Bevers van de Scouting Mierlo-Hout. Vervolgens heeft
zij tot het jaar 2000 zitting gehad in het bestuur van het district Helmond. Tot
slot heeft zij tot eind 2006 een rol vervuld in het regiobestuur van Scouting
Regio Helmond.
Beiden werden lid in de Orde van Oranje Nassau.
Henri Meeuwsen, de voorzitter van de Stichting Houtvonken, bedankte de
burgemeester die namens de Koning de twee Koninklijke onderscheidingen
uitreikte.
Houtvonkenonderscheidingen.
Hierna zijn beiden door de voorzitter ook nog gedecoreerd met de robijnen
Houtvonkenspeld. Hij memoreerde dat beiden in die veertig jaar hebben meegewerkt
aan de totstandkoming van 2080 uitgaven van Houtvonken.
Hij stond ook nog even stil bij het feit dat Houtvonken 49 jaar geleden is
opgericht en dat Pastoor van de Ven overal personeel (vrijwilligers) ronselde.
Dat Houtvonken volgende week aan haar 50e jaargang begint en nog steeds volop
bloeit komt omdat mensen zoals Gonny en Jan bereid zijn om elke week weer zich
belangeloos in te zetten. Zij doen dat overigens niet alleen al zo lang; het
gemiddelde 'arbeidscontract' van de 20 vrijwilligers zit op 20,6 jaar.
Op de bijzonder gezellige receptie in Zaal de Koning waren, behalve de partners
en beide families, vertegenwoordigers van het bestuur van het Scouting district
met hun voorzitter, bestuur van Fanfare Unitas en van de werkgever aanwezig.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
KERSTMIS 2013
Op een rustpunt tijdens de kerstdagen, een moment waarop je misschien even de tijd zou willen nemen, om eens iets anders tot je te nemen. Iets anders waarin je misschien je zelf wel herkent of dat je mogelijk inspireert. Dan kan een dergelijk rustpunt een moment van bezinning zijn en nog meer inhoud geven voor je zelf en voor anderen.
![]() |
Begin de maandagmorgen met je
zaterdagmiddag-humeur |
De teksten zijn van Phil Bosmans en door hem opgetekend voor de Bond Zonder Naam. Hij was een pater Montfortaan die op 1 juli 1922 werd geboren en op 17 januari 2012 kwam te overlijden. Op 7 maart 1948 werd hij in Oirschot tot priester gewijd.
60 JAAR PRIESTER
16-12-1953 - 16-12-2013 Benedikteiner Wim
Ramaekers.
Op 19 december 2013 herdacht Wim Ramaekers dat hij 60 jaar geleden tot priester
werd gewijd door mgr. Mutsaerts in de St. Paulus Abdij van Oosterhout. De
viering van dit 60 jarig priesterschap vond in besloten kring plaats in de Sint
Pauluscommuniteit in Teteringen met naaste familie en collega's.
Deze dag, die 19e december, was wel de dag waarop hij precies zestig jaar
geleden zijn eerste H. Mis opdroeg in de St. Lucia Parochiekerk in Mierlo-Hout.
Wim Ramaekers werd geboren op 25 april 1926 in
Someren. Zijn moeder had een broer die trappist was en zijn vader een broer die
missionaris in de Congo was. De diamanten priester zegt dat hij al vroeg als
kind het verlangen had om priester te worden. En op zijn twaalfde ging hij naar
het gymnasium in het Limburgse Echt. Zijn ouders verhuisden in die tijd, het was
1938, naar de Kardinaal van Enckevoirtstraat in Mierlo-Hout. Zijn vader was
namelijk 'baas' van de blekerij van de toenmalige Carp Garenfabriek in Helmond.
De nu 87 jarige priester die een redelijke gezondheid geniet maar wel rustend
is, geeft aan dat de mooiste tijd van zijn priesterschap de jaren 1970-2003
waren. Hij mocht toen zijn priesterambt uitoefenen als pastoor in de Betuwe, in
Lengel , 's-Heerenberg en in Raalte.
Een anekdote die we uit zijn agenda in 1966 optekenden luidde: 'na 20 jaar jeugd
en 20 jaar kloosterleven, zou ik graag 20 jaar in de zielzorg werken om de
laatste 20 jaar in de abdij door te brengen'. Het blijkt nu dat zijn wens ook
ongeveer zo is verlopen, en ook zo is geweest, al zijn de perioden door
verschillende omstandigheden wat uitgelopen.
Wij wensen de diamanten priester van harte proficiat en een mooie 'oude' dag.
WAT ONS OPVIEL
(Uit)stekend (ver)keer(d).
De Goorloop stroomt als nooit tevoren. De 'gebruikers' van de ecopassage onder
de Heeklaan kunnen hun weg zoeken, nu naar vreemde verre oorden. Het wegdek van
de Heeklaan is gereed en voorzien van belijning en aan beide zijden voorzien van
brugwanden. Maar ook de vrij liggende fietspaden, die voorzien zijn van mooie
houten bruggen, voeren voetgangers en fietsers over de Goorloop.
Waarom daar een wegversmalling?
Door de constructie zoals die nu is uitgevoerd maakt de Heeklaan nu over deze
passage een bocht. Maar meteen na het passeren van de brug wordt de rijbaan
minimaal een halve meter smaller. Die versmalling wordt weliswaar zichtbaar
gemaakt door middel van een doorgetrokken streep op het wegdek. Daar waar de
streep ophoudt gaat deze over in een verhoogde wegafscheiding bestaande uit
forse trottoirbanden. Die versmalling van het wegdek meteen na de brug en de
wijze waarop deze constructie is gemaakt roept vragen op. Bij geringe uitwijking
naar rechts of bij het gebruik blijven maken van de breedte van de rijbaan op de
brug zelf is het niet zonder gevaar dat je op de verhoging van die versmalling
terecht komt met alle gevolgen van dien. Want slechts op enkele meters afstand
staat een lantaarnpaal precies in het verlengde van die versmalling. Wij gaan in
elk geval op zoek naar een antwoord.
20-12-2013 (week 51) |