04-01-2013 (week 01) |
WAT ONS OPVIEL IN 2012
Wat moet er gezegd worden over het voorbije
jaar.
Als we weer een jaar lang het reilen en zeilen van de wijk Mierlo-Hout, of
zo men wil 't Hout, intensief volgden, dan valt daar genoeg over te verhalen. En
dat deden we ook in de 52 nummers van Houtvonken die we uitgaven. En als je als
redactie dan ook nog eens het jaar de revue laat passeren in het jaaroverzicht
dan kom je heel dicht bij de rode draad die door de wijk loopt. Dan vallen zaken
op die zowel positief en minder positief in dat jaar aan ons voorbij trokken.
Zaken die in een aantal gevallen al in het voorgaande jaar zijn ingezet en zich
verder uitbreidden maar ook zaken die vrij snel aan het daglicht kwamen en om
een oplossing vroegen.
Opgepast want morgen kan het anders zijn.
Het is slechts enkele weken geleden dat het college van B&W een bezoek bracht
aan de wijk in de zogenaamde wijkschouw. Opvallend waren de zeer positieve
reacties van de leden van het college over de wijk. De wijk 'staat er goed op'
bij de gemeente en dat is goed om te horen.
Maar met die complimenten zijn we er niet. Zeker niet als dat zou betekenen dat
de aandacht en investering in de wijk niet zo nodig of zelfs overbodig zou zijn.
Want achteruitgang kan ook onze wijk ieder moment overvallen. Dus regeren is
alert blijven en vooruitzien. En de wijk kan daarbij alleen maar helpen door
tijdig te signaleren.
Communicatie.
Dit is bijna een toverwoord en een basisbegrip voor het optimaal functioneren
van alles en iedereen die wonen, werken en leven in een wijk. Met elkaar
communiceren betekent met elkaar in verbinding staan, zaken met elkaar
bespreken. Meningen, voorstellen en gedachten uitwisselen en daar met elkaar het
beste uit halen.
Het achterhouden van informatie die voor iedereen bestemd is zou niet moeten
kunnen. En het niet beantwoorden van gerichte informatie en vraagstelling kan
helemaal niet.
Zo zijn er ook in 2012 zonder enige vorm van overleg een verenigingensite en
activiteitenkalender de lucht in gegaan terwijl die gratis sites, die uitstekend
voldoen, binnen een andere vrijwilligersorganisatie al tientallen jaren aanwezig
waren en blijven. De site voor verenigingen kent daarnaast ook nog een
commercieel tintje. Anderen die zonder enig financieel belang in overleg traden
om een site te openen werden daarin tegengewerkt.
Ouderen en seniorenvoorzieningen.
Zichtbaar was ook in het afgelopen jaar de veelheid van allerlei
recreatieve, ontspannende en lerende activiteiten voor senioren. Je zou mogen
verwachten dat met de komst van een daarvoor uitstekende accommodatie de
aanbieding daarvan gecentraliseerd prima verzorgd is. Door op verschillende
locaties nagenoeg meer van hetzelfde aan te bieden leidt dit tot versnippering
die ten koste gaat van het geheel. Uit de vaak geringe bijdragen die gebruikers
van seniorenvoorzieningen moeten onder andere ook de huurkosten van
accommodaties worden betaald. Bij aanbieding van bijvoorbeeld vergaderruimte en
computercursussen in scholen en andere gebouwen met weinig of geen huur ontstaat
onacceptabele scheefgroei. Hierbij mag de vraag gesteld worden hoe de grotere
seniorenevenementen de komende jaren ingevuld gaan of kunnen worden.
Accommodatieproblematieken.
Hoewel achteraf gezien toch niet haalbaar, legde de wijk zich zonder weestand
neer bij het afschaffen van een bibliotheekfiliaal. En hoewel het een gezond en
vooral ook mooie gedachte was om een mooie multifunctionele accommodatie te
hebben in de wijk moest daarvoor gas terug worden genomen. Te voortvarend
klampte men zich vast aan een nieuwe multifunctionele accommodatie. Te
voortvarend en zelfs over het hoofd van de bestaande wijkvoorziening zag men die
nieuwe accommodatie, zelfs in het centrum op een onmogelijke plaats, gebouwd
worden.
Maar het was goed om de handen ineen te slaan en men dus inzag om eerst te
inventariseren waar de werkelijke problemen lagen en welke behoeftes er
daadwerkelijk zijn. Naast dat onderzoek zou ook een onderzoek gedaan moeten
worden naar de exploitatie van een dergelijke nieuwe accommodatie. Investeerders
streven uiteraard naar een behoorlijk rendement. Een wijkhuis, een mooi gebouw
met onacceptabele huur- en gebruiksprijzen is natuurlijk geen lang leven
beschoren.
En gelukkig zijn de voortvarende gedachten hierover wat geluwd als gevolg van de
economisch mindere tijden, het betrekken van de huidige accommodatie in de
onderzoeken en het duidelijk standpunt van de gemeente dat er de komende 10 jaar
geen financiële middelen zijn voor iets nieuws in de wijk. Los van het feit of
de gemeente hierin wil investeren omdat men de bestaande accommodatie nog niet
zo slecht vindt. Positief is dat de bestaande ontmoetingsruimte aangepast en
gerenoveerd kan worden met de financiële middelen die bij de gemeente nog voor
de wijk gereserveerd zijn vanuit jaren geleden afgebrande jeugdsoos.
Met elkaar voor elkaar.
De wijk heeft behoefte aan daadkrachtige en sterke bestuurders. Bestuurders die
het overlegmodel kiezen en staan voor open communicatie. Besturen waarbinnen
geen plaats is voor persoonlijk belang of aanzien. Want immers kwaliteit van
bestuurders komt vanzelf boven drijven. Besturen waarbinnen ook geen plaats is
voor onverenigbare zakelijke belangen die alle andere organisaties en
verenigingen waar vrijwilligers hun beste krachten aanwenden, in de weg staan.
Geen bestuur waarbinnen onderdelen hun eigen weg kunnen en mogen gaan, en
ontwikkelingen in gang zetten die niet of niet breed gedragen worden. Samen
verder zou optimaal en nog veel beter ingezet en aangewend moeten worden in het
belang van de wijk Mierlo-Hout.
We kunnen er helaas niet aan ontkomen, om in economisch mindere tijden te moeten
inleveren. Maar op het besturen, het samen de schouders er onder zetten, moeten
we dan juist niet inleveren en er met elkaar nog beter voor gaan.
GESLAAGD ZAALVOETBALTOERNOOI
Al jarenlang organiseert RKSV Mierlo-Hout in de week tussen Kerst en Nieuwjaar een zaalvoetbaltoernooi voor de jeugd. Het decor hiervoor is de sporthal van Polaris.
Op donderdag 27 december j.l. kon de jeugd 'uitbuiken' door sportief bezig te zijn in het toernooi. En we zagen ze lopen in de outfit van ieders idool. Sommigen probeerden zelfs hun idool te benaderen in trucs. Maar de teamspirit leed er niet onder en zo beleefden de spelers weer aangename sportieve uurtjes en een fantastische strijd.
De gemixte teams waren nagenoeg even sterk en dus
goed aan elkaar gewaagd.
En de spelers van het team dat uiteindelijk met de hoogste eer ging strijken
wonnen allen een bioscoopbon.
KERSTCONCERT GEVARIEERD EN DRUKBEZOCHT
Tweede kerstdag is een dag van tradities: het opeten van de restjes van eerste kerstdag, in de rij staan bij een meubelboulevard en ook het kerstconcert van Fanfare Unitas. Al vele tientallen jaren organiseren zij hun concert, altijd op 26 december. En dat weten de mensen inmiddels want toen het concert om 12 uur begon kon er geen stoel meer bij. Bij het openingswoord werd even stilgestaan bij het jubileum van beschermheer Marc van der Meulen. Hij maakt inmiddels 25 jaar deel uit van het beschermcollege.
Het concert was dit jaar weer anders dan andere
jaren. Natuurlijk waren er de gezamenlijke optredens bij opening en sluiting van
tamboer- en muziekkorps, maar er waren ook enkele nieuwe dingen. Zo werd er dit
jaar voor het eerst opgetreden door leerlingen die pas in september gestart zijn
bij Unitas. Geformeerd in het C-orkest bliezen zij hun eerste klanken voor een
groot publiek. Ook het B-orkest trad op. Dit was in het verleden vaak een orkest
met leerlingen, aangevuld met de nodige ervaring uit her korps. Ook dat was nu
niet het geval, ze deden het zeer verdienstelijk op eigen kracht. Mooi was dan
ook de opmerking vanuit de zaal: 'het lijkt zo vanzelfsprekend om muziek te
maken als je het korps ziet, maar als je dan deze leerlingen ziet dan zie je dat
er toch een hele weg aan vooraf is gegaan'.
Ook nieuw dit jaar was het optreden van twee speciale gasten. De getalenteerde
zangeres Madelein Maas uit Deurne werd door haar broer Mathijs Maas begeleid op
piano. Samen met het muziekkorps brachten zij enkele prachtige muziekstukken uit
ondermeer Les Miserables en The Thomas Crown affair. Heel speciaal was het
nummer Gabriella's Song uit de Zweedse film As it is in Heaven wat Madelein
geheel in het Zweeds zong.
Natuurlijk waren er ook de optredens van het
tamboerkorps die zelfs lieten zien dat het mogelijk is om muziek te maken zonder
instrumenten maar met het lichaam. In het nummer Rocktrap werd gebruik gemaakt
van bodypercussie.
Voordat de laatste afsluitingsmars gespeeld ging worden werden de directie en de
speciale gasten nog in de bloemetjes gezet. Ook werd er nog heel even
stilgestaan bij het onlangs overleden lid Jan Slegers. Gedurende het concert
werd zijn plaats in het korps gemarkeerd door een foto met een kaarsje en was
hij er gevoelsmatig voor de leden gewoon bij.
Na de laatste mars en een welverdiende staande ovatie werd een mooi kerstconcert
afgesloten en bleef het nog lang druk in de café van de Geseldonk. Want ook dat
is inmiddels een traditie.
IN GESPREK MET...
Een nieuw item voor 2013.
Met regelmaat gaan wij het komende jaar gesprekken voeren met voorzitters van
verenigingen. Wij willen daarmee bereiken om meer en beter inzicht te krijgen in
de vereniging waar zij voor staan. De betreffende vereniging kan zich daarmee
ook weer eens opnieuw profileren en manifesteren. Het eerste gesprek daarvoor
hebben wij al op papier staan en volgt in een van de komende uitgaven.
Wij verzoeken uw vereniging te controleren of de gegevens nog juist zijn en deze
zo nodig te actualiseren. Raadpleeg daarvoor de verenigingsgids op
www.houtvonken.nl of geef uw wijzigingen door op info@houtvonken.nl.
04-01-2013 (week 01) |