KINDERVAKANTIEWEEK (2)

Mooie week, afsluiting en jubileumreceptie.
Zoals gebruikelijk knippen wij de kindervakantieweek op in twee stukken. In onze vorige editie namen wij de eerste twee dagen mee en nu dus de rest van de week.
Op de woensdag wordt de traditionele marktdag gehouden. De jongste groepen vierden nu hun 'kinderfeestje'.

Ze dronken ranja, versierden cakejes, aten chips en speelden spelletjes. Maar ook maakten ze slingers en andere versiering om hun kraam voor de avond op te maken. De oudere groepen werden vroeg gewekt om na het genot van een ontbijtje de spullen in te pakken en om helemaal wakker te worden nog even het spel 'ren je rot' te doen. De groepsleiding werd ook op de proef gesteld waarna er in alle rust teruggefietst werd naar Mierlo-Hout. Helemaal feest was het toen er nog een tussenstop werd gemaakt bij McDonald's. De kipnuggets en hamburgers gingen er goed in en er was na de middag vrij om in de avond weer op de markt te zijn. Dit jaar kon deze weer buiten gehouden omdat zowel het weer als de weersvoorspelling goed waren. Door inzet van de oudere groepen waren de kramen extra mooi versierd en zagen deze er feestelijk uit.
Het waren de bekende 'marktspelletjes' zoals enveloppen trekken, en een soort van Rad van Fortuin. Ook kon er door de kinderen genoten worden van een suikerspin of popcorn van de 'popcorngigant'. Er waren weer veel leuke prijzen te verdienen en bij de loterij te winnen die gesponsord waren door de plaatselijke Houtse ondernemers.

De traditionele busdag was nu verplaatst naar donderdag in plaats van vrijdag. De jongste groepen gingen naar de speeltuin. Daar speelden zij naar hartenlust en genoten weer van een traktatie bestaande uit friet met een snack. De oudste groepen trokken de grens over naar ook een groot speelparadijs. Hier was een barbecue ingericht waarvan de Werkgroep Jeugd en de groepsleiding intens genoten. Met hoge glijbanen spelen in een maïsbad, buikschuiven, springen op springkussens en waterplezier beleefden ze hier dolle pret. Ja zelfs ook de groepsleiding.
Op vrijdag was een Engelse traditionele gele oude schoolbus in de weer om de jongste groepen naar een maïsdoolhof te brengen. De tussenbouw ging op de fiets op weg naar hun survivallocatie. Waar ze konden klimmen, schommelen op een reuzeschommel, tokkelen en een GPS tocht. De oudste groepen gingen naar een zwembad waar ze konden snorkelen en duiken. Apart en totaal weer eens wat anders.
Na al deze activiteiten naderde de afsluiting waar alle groepen samen kwamen op het kerkplein. Voor de eerste keer nu in het centrum en voor de eerste keer met stralend weer. Want in de voorgaande jaren was die afsluiting steeds verregend.
Ook werd er tijdens de afsluiting afscheid genomen van Elly Verhees. Zij verlaat na bijna 20 jaar de Werkgroep Jeugd. Zij ontving van alle deelnemende kinderen een roos.

Ook kregen tijdens de sluiting alle kinderen hier een cadeautje gesponsord door een speelgoedwinkel. En natuurlijk was er bij elke leeftijdsgroep ook weer een winnaar, deze groep kreeg nog een extra cadeautje. Maar de belangrijkste prijs namelijk de 'groep van de week' prijs ging dit jaar naar een van de jongste groepen, namelijk de Feestmutsen (B03). Zij hebben de grote beker in ontvangst mogen nemen. De wisselbeker gaat van huis naar huis om weer terug te keren bij de Werkgroep Jeugd.
En de feestweek was nog niet voorbij. In de avond begon om 19.00 uur de receptie. De opkomst hierbij was voor het tijdstip en de gekozen vrijdag toch groot te noemen. Daarnaast was het nog vakantietijd. Veel mensen wilden de Werkgroep Jeugd nog even persoonlijk feliciteren. De fanfare bracht een klinkende serenade met een 'rijke' bezetting.
Tot slot was er nog de traditionele vrijwilligersavond. Hier konden alle vrijwilligers bijpraten over de hele week onder het genot van een drankje, wat eten en natuurlijk niet te vergeten, muziek. Al met al heeft de Kindervakantieweek een fantastische jubileumweek gehad. Zoals al eerder gezegd heeft zelfs het weer feestgevierd met een mooie zonnige week. We mogen hopen dat de Kindervakantieweek nogmaals veertig jaar vol mag maken.

Klik hier voor de fotogalerij met meer foto's...

    SCOUTING ZOMERKAMPEN

Net als voorgaande jaren bezocht een delegatie van Houtvonken ook dit jaar weer een groot aantal zomerkampen van Scouting Mierlo-Hout. Door de scouts en hun leiding werden we gastvrij ontvangen en kregen we een indruk van de goede en gezellige sfeer die er bij de verschillende speltakken te proeven was. In het Limburgse Weert mochten wij aan de ontbijttafel van de Bevers 2 aanschuiven. Nadat ook wij onze snoet en handen hadden gepoetst, hesen de kinderen zich in hun riddertenue waarbij ook de zelfgemaakte ridderhelm niet mocht ontbreken. Na een bezoek aan het kasteel werd de reis voortgezet naar het Brabantse Budel waar een aantal boeven (Welpen 2) in hun eigen kamp op de gevoelige plaat werd (vast)gezet.

Een woeste rit dwars door maïsvelden en de bossen van Bergeijk volgde. Toch wisten wij ongeschonden het legerkamp van de Welpen 1 te bereiken. Helaas was het basiskamp verlaten en konden wij vaststellen dat het hier een vredesmissie betrof daar de geweren en munitie waren achtergelaten.

In de jungle van Veldhoven hadden de Bevers 1 hun rimboekamp opgeslagen. Als dank voor de overheerlijke, verse kippensoep (eerst leek het of we gebonden soep kregen gezien de grote bol touw die men daar in stukken knipte of zou het taugé misschien wel touwgee bedoeld zijn), geserveerd door 'Lappenfleur', werd ter plekke een prijsvraag uitgeschreven. Linde Zoetlief gaf met 35 jaren het juiste antwoord op de vraag hoe lang Houtvonken (live) verslag doet van de zomerkampen. Hiervoor mocht zij exclusief op de foto. Via Uden, waar de Kabouters niet thuis waren en wij op sneeuwwit papier een vriendelijke groet achterlieten, was de volgende bestemming het Limburgse Geijsteren. Maar de soldaten waren op patrouille naar Someren om daar een oorlogje uit te vechten.

Halverwege de middag verzamelden daar zich 18 Verkenners en hun leiding bij De Hoijse Hoeve om voorzien van een beschermende overall en helm te gaan paintballen.
Voorafgaand aan deze sport waarbij het de bedoeling is dat men elkaar met verfballetjes beschiet, was een bezoek aan Nationaal Monument Kamp Vught in de ochtend een serieus programmaonderdeel wat zowel voor de Verkenners als hun leiding heel indrukwekkend was.
Het blijkt maar weer eens dat kinderen en jongeren hun vrije tijd, onder de leiding van enthousiaste vrijwilligers, ook kunnen invullen op een actieve en uitdagende manier waarbij plezier, samenwerking en respect voor elkaar centraal staan en er ruimte is voor te ontdekken en te leren.

    NOG EEN TUSSENTIJDS JUBILEUM

Vijfendertig jaar scoutingkampen in woord en beeld.
We maakten er een kwis van bij onze 35e ronde langs de zomerkampen van Scouting. We deden 'raden maar' en het was Linde Zoetlief van de Bevers die het juiste aantal jaren goed had. En de beloning was een prominente plaats met foto in Houtvonken.

Het was dit jaar achtereenvolgend de 35e keer dat Houtvonken een bezoek bracht aan de Scoutingkampen. Zoals bekend is het de gewoonte dat de speltakken van Scouting in de zomervakantie een grote week tot een aantal dagen voor de allerkleinsten elders bivakkeren. Zonder iets af te spreken of te bespreken rijden we op zo'n bezoekdag een paar honderd kilometer. Zijn ze niet thuis dan laten we een boodschap achter. En als ze thuis zijn proberen we de sfeer te proeven en zijn we belangstellend naar het wel en wee van de Houtse jeugd en hun leiding. En natuurlijk maken we foto's voor de Houtvonken welke in diezelfde week uitkomt en waar ze dus hun kampweek bij thuiskomst al weer kunnen zien. De in leeftijd oudste speltakken van Scouting gaan meestal verder weg, zelfs naar het buitenland en die zijn dan ook niet in een dagprogramma op te nemen.

  
(Archief Houtvonken)

Het idee om de Scoutingkampen te bezoeken is in 1967 geboren. Pastoor van de Ven was begaan met de jeugd. Niet alleen bij Scouting maar ook zijn trots was en bleef het jeugdcircus 'El Gricio' uit Haaren zijn geboorteplaats. En hij vond het dan ook bijzonder leuk om met ons de zomerkampen van Scouting te bezoeken vergezeld van een traktatie voor de jeugd. Later gingen we samen met het stichtingsbestuur of hoofdleiding.
En zo hebben we natuurlijk in al die jaren naar alle windstreken heel veel scoutingterreinen in de natuur en blokhutten maar ook vaak onderkomens in schuren en stallen van boerderijen de scouts bezocht. Het aantal moet wel boven de 100 uitkomen. We herinneren ons hoe we met een polaroidcamera foto's maakten. Van die kant en (meteen)klaar producten. Dan volgt de tijd dat we in onze eigen donkere kamer diezelfde avond de foto's moesten ontwikkelen. En nu in het digitale tijdperk is daar geen haast meer bij.