ZO GINGEN WE HET JAAR UIT EN IN

Meer discipline en minder vernielingen.
Als op oudejaarsdag om 10.00 uur het vuurwerk legaal mag worden afgestoken komt dat in vergelijking met voorgaande jaren maar mondjesmaat op gang. Je ziet niet de hele hordes jongeren met rugzak op die zich al knallend een weg banen door de straten naar hun ideale plaatsen. Opvallend was ook dat er een goede discipline werd gehanteerd om niet voor de toegelaten tijden al vuurwerk af te steken. Het aantal knallen mocht voorafgaand aan toegestane tijdstippen dan ook wat dat betreft geen naam hebben.
Het langzaam op gang komen om tien uur zou ook iets te maken kunnen hebben met de gevaarlijke gladheid. Want daar waar de veelvuldig gevallen sneeuw is veranderd in een ijslaag zijn niet gebaande straten, stoepen en pleinen spiegelglad. Het onderuitgaan van voetgangers en fietsers is geen zeldzaamheid en je ziet dan ook hoe vuurwerk afstekende jeugd een mevrouw in de arm nemen die onderuit was gegaan. In de winkelcentra is het erg druk want blijkbaar moeten er nog veel boodschappen gedaan worden. Maar ook komt men af op de geur van heerlijke oliebollen en andere bij oudjaar behorende lekkernijen die in de winkelcentra worden aangeboden. Het is een drukte van belang en vooral zijn er heel veel auto's en dus veel te weinig parkeerplaatsen. Het lijkt of vanwege de gladheid de auto de enige mogelijkheid is om op vier wielen overeind te blijven.

Voor 65 miljoen euro vuurwerk de lucht in.
We treffen op het gladde trottoir aan de Hoofdstraat Lars en Bob, twee met rugzak en literfles cola beladen jongeren van 15 en 13 jaar, die een duidelijke mening hebben over vuurwerk. Ze hebben voor respectievelijk € 105,00 en € 90,00 vuurwerk gekocht. Nog niet een derde gedeelte daarvan in Nederland. Via vrienden kwam er voor € 135,00 vuurwerk mee van onze zuiderburen.

En ze laten dan ook even horen dat juist het Belgische vuurwerk harder knalt. Ze gaan wel goed om met het afsteken en zijn er niet op uit om zaken te vernielen. Ook hebben ze een goede verdeling gemaakt om het siervuurwerk 's nachts als het 24:00 uur heeft geslagen af te steken. Ze letten ook op om niet 'gesnapt' te worden. Er vinden veel controles plaats vanuit onopvallende normale auto's en als je gesnapt wordt is het inleveren geblazen. Dus vooral niet te dicht bij rotondes en wegen waar je 'gezien' kunt worden. Want het spul is nu eenmaal niet gekocht om bij de politie in te leveren. Een teken dat waarschuwen en controles echt helpen en dus nuttig zijn. Meteen na middernacht gaat zoals gewoonlijk het afsteken van vuurwerk gepaard met een enorme herrie. Het siervuurwerk komt minder goed tot haar recht omdat een lichte mist samen met de kruitdampen snel het toch al beperkte zicht ontnemen. En als dan op 1 januari 2011 blijkt dat de nieuwjaarsnacht redelijk rustig en goed verlopen is dan valt alleen maar vast te stellen dat dit een goed begin is van een nieuw jaar.

    OP DE GRENS VAN OUD EN NIEUW

Bij een jaarwisseling is het een gewoonte dat je even stilstaat bij jezelf, bij je omgeving en je activiteiten in het dagelijks leven. Maar ook mijlpalen of belangrijke gebeurtenissen die je achterlaat en ook de diversiteit aan zaken of belangrijke gebeurtenissen waarvan je weet dat die je te wachten staan.
Maar ook in meer algemene zin kun je achterom kijken naar je eigen leefomgeving, de wijk waarin je leeft, woont en werkt. De wijk waarin je actief bent of misschien wel alles passief op je af laat komen. Mierlo-Hout als één van de grootste wijken van de stad Helmond kende een aantal dieptepunten. Maar zeker ook zijn er vanuit een positief kritische kijk op de wijk wel een aantal positieve zaken te zien.

De Wijkraad Mierlo-Hout.
Het einde van de wijkraad in 2010 springt daarbij bijzonder in het oog. Op 18 april 1988 werd de voorloper van de wijkraad, de Werkgroep Leefbaarheid '88 opgericht. Deze werkgroep ontstond vanuit het verenigingsoverleg Mierlo-Hout (VOM). Het was een goed initiatief en er werd geweldig veel goed werk verricht voor de leefbaarheid in de wijk. Er waren uitstekende contacten met raadsleden en vooral ook wethouders. In eendrachtige samenwerking werd hier de basis gelegd voor een nieuw centrum met goede winkelvoorzieningen en andere voorzieningen, goede wegen en parkeervoorzieningen. Alles in verhouding met de uitbreiding van de wijk. De stad Helmond groeide en moest vanwege afspraken groeien en Mierlo-Hout groeide mee omdat hier plaats en ruimte was welke werd ingevuld. Op 9 juni 1993 kreeg de werkgroep een wat formelere en officiële status en zo ging deze over in de Wijkraad Mierlo-Hout.
Het functioneren van de wijkraad stond de laatste jaren onder druk. De onrust in de wijk, onder andere de overlast door jongeren, was een van de hete hangijzers. Welke plaats nam de wijkraad in tussen jongeren, de verontruste bewoners, de orde handhavers en de gemeente in die moeilijke tijden? Zware tegenstellingen en verwijten maakten het functioneren moeilijk. Ook waren er geen duidelijk beleid en standpunten te zien. Bestuurlijk steeg men ook boven het plaatselijk niveau uit en er was te veel ruimte voor individuele acties waarbij het niet duidelijk was uit welke koker die kwamen terwijl wel rekeningen gepresenteerd werden. Het aftreden van het bestuur was dan ook met een waas van onduidelijkheid omgeven.
Het signaal in de toespraak van de toenmalige voorzitter van de wijkraad op de Nieuwjaarsontmoeting van 3 januari 2010 gaf het definitieve begin van het einde aan. Het verbeteren of zelfs maar het op peil houden van de leefbaarheid was niet gehaald.
Al jaren eerder ingezet, was er ook in 2010 nog te veel te doen over de wijkraad en was enige structuur zoek wat jammer genoeg leidde tot het opstappen van het bestuur om uiteenlopende redenen. De gemeente greep in en nam een aantal taken op zich. Samen met een bestuurslid die de lopende zaken voor zijn rekening bleef nemen en ook werkte aan de invulling van een nieuw bestuur. En gelukkig werden personen bereid gevonden om (tijdelijk?) een nieuw bestuur te vormen. De presentatie daarvan werd nog in 2010 afgerond en met ingang van de nieuwjaarsontmoeting op 9 januari 2011 gaat het nieuwe bestuur van start.
En het gemis van de wijkraad, een spreekbuis namens de wijk, werd al meteen gevoeld bij dreigende sluiting van het bibliotheekfiliaal, de actie voor of tegen geluidsisolerende maatregelen langs het spoor en het uitblijven van voorzieningen voor de jeugd en ontwikkelingen rond een wijkcentrum. Dus krachtdadig en eenduidig optreden is de uitdaging die er voor hen openstaat.

Jeugddisco.
Wat onder die omstandigheden opvalt is, dat de jeugddisco welke ook onder de wijkraad draait, een succes is en volop activiteiten biedt. Daar zie je dan ook niet aflatende drijvende krachten die voor die categorie jeugd gaan.

Werkgroep Jeugd.
Ook deze sterke werkgroep blijft de schouders er onder zetten. Met een kindervakantieweek die weer naar normale proporties is teruggebracht nu Brandevoort een eigen kindervakantieweek heeft, ziet men deze club het hele jaar door met en bij verschillende activiteiten.

Fanfare Unitas.
De fanfare springt bijzonder in het oog. Met een nieuw elan maar vooral een uitgebreid programma staan zij na jaren weer veelvuldig en met veel succes in de schijnwerpers. Alle geledingen kunnen het met elkaar vinden en hebben hart voor de vereniging. In 2010 hebben zij hun naam 'Unitas' meer dan waar gemaakt.

Dansvereniging X-Perience.
Zij hebben zich in het afgelopen jaar herhaaldelijk laten zien en hebben aangetoond een volwassen en grote dansgroep te zijn. Steeds weer goed georganiseerd met veel jeugdig elan.

Mierlo-Hout Promotion.
Hoewel er hard wordt gewerkt om deze eens zeer florerende organisatie nieuw leven in te blazen waren de activiteiten in 2010 mondjesmaat en met wisselend succes. Deze club heeft zeker bestaansrecht en misschien wel als het aansluiting vindt of activiteiten kan gaan ontplooien in samenwerking met een nieuw op te richten verenigingsoverleg. Ook die twee organisaties hebben in vroeger tijden jarenlang mooie successen geboekt.
Verenigingen en instellingen zullen elkaar moeten gaan vinden want met het oog op forse bezuinigingen op overheidssubsidies en hogere kosten zal men de handen ineen moeten slaan.

Sport en carnaval.
De sportverenigingen boekten het jaar door hun individuele of teamsuccessen en bij RKSV is het aantal aanmeldingen van jeugdige voetballers zodanig dat nauwelijks aan de vraag beantwoord kan worden. De Kluppels probeerden onder andere een andere invulling te geven aan de 'Houtse' avond(en) en kwamen met de succesvolle lichtjesoptocht op carnavalszondag.

Rond Alphonsus en d'n Huisakker.
Ook hier gonsde het van allerlei activiteiten en sprak de ouderenvakantieweek de deelnemers erg aan.
Een aantal van die georganiseerde zaken waren ook probeersels om voor ook weer bepaalde doelgroepen nieuwe leuke en sportieve bezigheden op touw te zetten.

Bedrijfsleven en verenigingen en instellingen.
Tot slot mag ook het particulier initiatief van een aantal ondernemingen niet uit het oog verloren worden. Heel vaak staken zij ook hun nek uit om voor eigen rekening en risico gezellige en sportieve bijeenkomsten te organiseren waar schijnbaar behoefte aan is getuige de belangstelling daarvoor. En ook dat verdient waardering en ondersteuning.
Er zijn mogelijk op andere niveaus en bij andere verenigingen ook nog wel zaken die vermeld hadden kunnen of moeten worden. Maar dit was de rode draad die door 2010 liep. Een rode draad die opgepakt moet worden in 2011 en volgende jaren. En nu maar hopen dat die rode draad een sterk rood koord of zelfs touw kan gaan worden.

    OVER ONS ZELF

Houtvonken 47e jaargang, nummer 1.
Dit is al weer, of zo u wilt, het eerste nummer van Houtvonken. We gaan de 47e jaargang in en doen dat in het herkenbare logo op de omslag met het jaartal daarin verweven. We kozen voor een blauwe kleur omdat de kleur blauw staat voor een sterke gevoelswaarde. Maar het staat ook voor puur en zuiver en dat willen wij niet alleen uitstralen maar ook zijn. In de politiek staat blauw voor liberaal, voor vrijheid. En vrijheid vertalen wij dan ook maar meteen naar onafhankelijk handelen. In ons geval dus zonder economische, zakelijke of welke binding dan ook welke ons zou kunnen beïnvloeden in ons doen en laten. Met een positief kritische inslag willen ook wij weer met u het nieuwe jaar in en weer 52 nummers uitgeven. En hoewel wij ons goed beseffen dat we het niet iedereen naar de zin kunnen maken blijven we dat toch proberen.

Voorzitterswissel.
Hoewel we gewoon door gingen met ons vrijwilligerswerk gebeurde ook bij ons het een en ander. In 46 jaar tijd 'versleten' we slechts drie voorzitters. Het was in maart van 2010 dat onze 3e voorzitter na slechts 30 jaar lang voorzitter te zijn geweest op eigen initiatief de voorzittershamer wilde overdragen. Toon Kanters droeg alleen maar het voorzitterschap van Houtvonken over aan Henri Meeuwsen. Met zijn ervaring en kennis van 't Hout werd Toon gevraagd bestuurslid te blijven. Maar daarnaast blijft hij het redactiewerk doen in en zijn uitgebreid netwerk de contacten onderhouden.
Wij merkten in de loop van het jaar dat we dat niet duidelijk genoeg gecommuniceerd hadden want men dacht dat hij helemaal gestopt was. Tientallen keren werd hij wel ergens voor gevraagd en werd hem gezegd dat hij het nu wel erg rustig zou hebben. Maar niets in minder waar want hij blijft zich volop inzetten.
Het vrijwilligersteam van Houtvonken telt meer dan 20 medewerkers die wekelijks actief zijn voor het blad. Daarnaast is het 60 koppige vaste bezorgersteam iedere week paraat. Daarbij mag je de reservebezorgers optellen en dan komen we tot een ruim aantal uren inzet per week.
In het afgelopen jaar namen we afscheid van Hank van de Kam. Ruim een jaar liep hij stage in het redactieteam maar was hij vooral begaan met zijn voorliefde voor informatie technologie. In de opmaak en vormgeving was hij dan ook een zeer begaafde en vooral nauwgezet medewerker. En natuurlijk danken wij ook hem voor zijn inzet. In ons redactieteam zoeken wij naar uitbreiding in het huidige jaar.
Wij bedanken iedereen die bijdroeg aan het wekelijks tot stand komen van Houtvonken, van opmaak tot druk en van verzamelen tot afwerking en bezorging. Maar wij bedanken ook iedereen die bijdroeg aan de inhoud van het blad en rekenen ook dit jaar weer op uw support.