Omslag Jubileumuitgave Houtvonken i.v.m.
30-jarig voorzitterschap Toon Kanters

Klik hier voor de digitale versie van de complete Jubileumuitgave (PDF)

    JUBILEUMUITGAVE HOUTVONKEN

Voor u ligt een heel speciale uitgave van Houtvonken. Een Houtvonken die in het teken staat van het afscheid van onze voorzitter Toon Kanters. Na 30 jaar voorzitterschap zal hij de hamer overdragen aan Henri Meeuwsen.
In deze jubileumuitgave blikken we terug en feliciteren we Toon Kanters. Vele adverteerders, verenigingen en stichtingen hebben meegewerkt aan deze uitgave. Vele speciale advertenties en felicitaties zijn ons de laatste weken in het diepste geheim toegezonden. Dank daarvoor.
Als je al ruim 35 jaar Houtvonkenmedewerker bent, en je mist daarvan maar gemiddeld 6x per jaar de dinsdagavond door vakantie, dan kunnen we spreken van een trouwe medewerker. En wat zal het daarom ook vreemd bij hem zijn overgekomen dat we Toon de afgelopen week verplicht met verlof hebben gestuurd om al die felicitaties en advertenties te verwerken. Foto's zijn een wat lastiger verhaal omdat Toon bijna altijd aan de andere kant van de camera staat om de redactionele artikelen te voorzien van de nodige plaatjes. Maar de foto's die we hebben willen we u zeker niet onthouden.
Volgens Toon Kanters is Houtvonken een wegwerpproduct dat binnen enkele dagen bij het oud papier ligt. Toch verwachten wij dat hij deze uitgave zeker zal bewaren om er nog eens in terug te bladeren.
Toon Kanters gaat echter niet verloren voor Houtvonken. Hij zal als bestuurslid aanblijven en ook zijn wekelijkse redactionele werk zal de nodige tijd van hem blijven vragen. Maar toch willen wij als Houtvonkenmedewerkers zeggen:

TOON BEDANKT VOOR DE AFGELOPEN 30 JAAR!

    30 JAAR VOORZITTER IN VOGELVLUCHT

Wij sluiten elk jaar af met het jaar in vogelvlucht. Vele tientallen jaren is Toon hier weken mee bezig om dat artikel op te stellen. Alle uitgaven van dat betreffende jaar worden door hem doorgenomen om tot het jaaroverzicht te komen. Wij zijn in ons archief gedoken en hebben de laatste 30 jaar doorgespit om een overzicht op te stellen van 30 jaar Toon Kanters bij Houtvonken.

    KONINKLIJKE ONDERSCHEIDING

Zoals u in onze vorige uitgave van Houtvonken al kon lezen heeft wijkbewoner J.F.J. (Tiny) Kuypers op 9 maart 2010 een Koninklijke onderscheiding ontvangen. Hij werd benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

De verdiensten die tot deze mooie onderscheiding hebben geleid liggen op het politieke vlak. Raadsleden die 3 volle zittingsperioden (=12 jaar) zitting hebben gehad in de gemeenteraad komen bij een afscheid van die periode onder voorwaarden in aanmerking voor een decoratie. Tiny Kuypers kwam in 1997 in de Helmondse gemeenteraad namens Ondernemend Helmond. Hij werd in 1998, 2002 en 2006 herkozen. In 2002 werd hij raadslid voor de Sociaal Democraten Helmond door het samengaan van Ondernemend Helmond met de SDOH. Bij zijn afscheid als volksvertegenwoordiger bij de gemeenteraadsverkiezingen van 3 maart 2010 ontving hij de Koninklijke onderscheiding.
In zijn toespraak memoreerde de burgemeester ook aan de inzet van Tiny Kuypers voor een aantal sociale en maatschappelijke werkzaamheden.
Vanaf deze plaats danken wij Tiny Kuypers voor zijn werk en inzet en wensen hem van harte proficiat met de Koninklijke onderscheiding.

    EEN WERELDREIS IN ANDERHALF UUR

Daar werden de bezoekers van het themaconcert van Fanfare Unitas zaterdag 13 maart op getrakteerd. En de bezoekers waren in grote getale aanwezig want de 250 stoelen, op een enkele na, waren allemaal gevuld. Bij binnenkomst werden de bezoekers opgewacht door een Vrijheidsbeeld en ook aan de inrichting van de zaal was veel aandacht besteed door Unitas. Vele internationale vlaggen sierden de wanden en tafels.

Het werd een concert waarbij het muziekkorps en tamboerkorps heel veel nummers samen lieten horen. De presentatie was in handen van Anthony Benders en hij leidde het programma door 4 verschillende werelddelen. Tijdens het werelddeel Europa werd het tamboerkorps ondersteund door een doedelzakspeler, traden de Bietenrooiers op, werd er een film van 'Pippi Langkous' getoond en tevens werd het publiek getrakteerd op een bijpassend hapje. Vanuit Europa vertrokken de muzikanten samen met de tamboers naar China, in het werelddeel Azië. Na de overheerlijke saté met rijst verliet Unitas via India Azië. De reis kreeg zijn vervolg richting Afrika waarbij Jungle Book een hoofdrol speelde. Ook hier weer een lekkere, bijpassende snack en na een rokerig optreden van de tamboers, tezamen met streetdancers van 1-2 Step gingen ze naar het laatste werelddeel van deze reis.

Amerika werd bezocht met prachtige filmbeelden van 'Once upon a time in the west' terwijl Unitas de klanken van Morricone liet klinken. Een van de hoogtepunten van het concert was daarna het gedragen 'Don't cry for me Argentina', wat menig bezoeker kippenvel opleverde. Ook nu weer met bijpassende filmbeelden van de film 'Evita'. Nadat het tamboerkorps de sambaklanken had laten klinken werd er gezamenlijk het nummer 'Tanga' gebracht om vervolgens af te sluiten met het swingende 'Copacabana'. De bijpassende beelden, de pakkende muziek, het enthousiasme van de muzikanten en tamboers en een spetterende slotnoot leverde Unitas een staande ovatie op. Na de gebruikelijke dankwoorden en de toegift werd de avond voortgezet in het café. De band 'Fables en facts' pakte de draad op met 'Brabant' en de zaal ging richting café. Tot in de kleine uurtjes van de zondag bleef het lang druk en gezellig in de Geseldonk. Fanfare Unitas kan terugkijken op een zeer geslaagd concert. Na 'De slee naar benee' hebben ze opnieuw een nieuw initiatief opgepakt wat vraagt om een vervolg. En daar werd aan de bar door de organisatie al weer volop over gesproken. We wachten af wat dat gaat worden.

    ZAKENNIEUWS

Nikki's Drogisterij en Parfumerie.
Het was al altijd haar droom een eigen zaak te hebben. En die droom is nu in vervulling gegaan met een drogisterij en parfumerie die ze de naam van haar negen jarige dochter Nikki gaf. We zijn in gesprek met een blije, maar vooral ook enthousiaste ondernemer Miriam Saris die bijna 41 jaar geleden op 't Hout geboren werd en daar ook opgroeide.

Ze komt uit een gezin waar ondernemen en dus aanpakken met de paplepel werd ingegeven. En nu is het dan zover dat ze op 6 maart haar winkel onder grote belangstelling opende. Miriam beheerst het vakgebied van parfumerie en drogisterij. Naast haar studies en de steeds weer vernieuwende vakgerichte opleidingen, zoals visagiste, deed ze bijna 25 jaar ervaring op bij de DA drogisterij in Mierlo-Hout en bij Douglas (uiterlijk en verzorging) in Helmond. En binnen dat enthousiasme, de meer dan normale aandacht en kennis in lichaamsverzorging groeide haar liefde voor dit vak en was de drang om een eigen zaak te beginnen niet meer tegen te houden. En dan valt haar oog op ruim 80m2 winkelruimte en nog eens 50m2 magazijn en verblijfsruimte aan de Mierloseweg 337. En met gepaste trots vertelt ze hoe Ferry en Hans het interieur eigenhandig maakten en ook dat mag gezien worden. Miriam beoogt met haar productenreeks in het hogere segment haar klanten te bereiken. Niet alleen de snelle koper is een graag geziene klant maar vooral het advies bij het product moet de klant tevreden stellen. En juist daaraan wil ze de aandacht geven en vooral de nadruk leggen. Ze hebben alles in huis wat met uiterlijke verzorging te maken heeft, ook zelfs voor baby huidverzorging in onder andere de Liefserie. En bij de geurenreeks in ook de luxere merken, zoals Lancome, J.P.Gaultier en Armani is er volop keuze. En dat een parfumerie en uiterlijke verzorging al jarenlang ook de gewoonste zaak voor mannen is blijkt uit de voorraad herengeuren. Maar ook voor de overbekende klassiek geuren als 4711 en Tosca zoekt men niet tevergeefs. Maar zoek je naar haaraccessoires zoals klemmen, haarbanden, haarborstel op therapeutische basis, haarkleuringen of shampoos dan vind je dat ook hier. Het basisassortiment hierin wordt zelfs vanwege de trendgevoeligheid om de zes weken aangepast en vernieuwd.
Het ligt in de bedoeling regelmatig promotieacties met adviezen van bekende merken in huis te halen. En als we vragen wie er verantwoordelijk was voor de uitnodigende etalage en sfeervolle inrichting dan blijkt ze ook daarvoor smaak te hebben. Ook daarin heeft ze de nodige ervaring opgedaan. Miriam wil samen met Peggy en Willike uitblinken met deze nieuwe drogisterij en parfumeriezaak en dat het aan enthousiasme en kantvriendelijkheid niet ontbreekt, werd ons binnen een uur al duidelijk.
Op maandag is de winkel gesloten. Van dinsdag tot vrijdag is men geopend van 9.00 tot 18.00 uur. Op vrijdag van 09.00 tot 20.00 uur en op zaterdag van 09.00 tot 17.00 uur.
Wij wensen de ondernemer alle succes in de nieuwe zaak, van geur en kleur, die ook weer een aanwinst is voor de Mierloseweg en dus voor Mierlo-Hout.

    HOE NU VERDER MET DE SCHUILHUT?

VAN SCHUILHUT NAAR HUILHUT
Het was woensdag 29 januari 2009 toen er een zogenaamd Lagerhuisdebat plaatsvond in de Geseldonk. Hier troffen en vonden jeugd, ouders, wijkbewoners en gemeente elkaar in een uitstekend verlopen debat. Het was in een periode die best roerig was en waarin (te) veel overlast werd ervaren door de zogenaamde hangjongeren in Mierlo-Hout. Maar de jeugd die toen aanwezig was en stevig maar op een uitstekende wijze debatteerde en aangaf wat zij wilde was positief ingesteld en vond ook waardering.

En zonder de uitslag van het debat te kennen toverde wethouder Jos Boetzkes 'De Schuilhut' uit de hoge hoed. Hij beloofde een onderkomen op te richten voor jongeren, waar ze, zonder overlast aan de omgeving te bezorgen, konden verblijven. De gemeente zou het basisgebouw leveren en de jeugd kon in al haar creativiteit het naar eigen behoefte inrichten. De gemeentelijk rekenmeesters togen aan het werk, er werd een ontwerp gemaakt en een krediet van € 30.000,00 beschikbaar gesteld.
Maar het tijdsbestek waarbinnen de plannen werden ontwikkeld en uitgewerkt werd als veel te lang ervaren. Het is half februari 2010, men is dan meer als een jaar verder, als het bouwwerk op het voorterrein van het Schuttersgilde St. Antonius Abt gebouwd wordt. Het is duidelijk dat de schuilhut niet zo maar bestaat uit vier palen met een dak. Het is namelijk meer en de twee betonnen elementen die speels met elkaar verbonden zijn is een degelijk bouwwerk waar met een beetje fantasie nog veel meer van te maken is. Het mag ook duidelijk zijn dat het beschikbaar gestelde krediet de bouw- en oprichtingskosten rechtvaardigt.
Op 9 februari wordt door de gemeente de pers uitgenodigd omdat de schuilhut bijna klaar is. Op 11 februari zou een gesprek plaats vinden tussen de jongeren, de wijkbewoners, het gilde en de gemeente Helmond. Zaken als hoe ben je een goede buur, hoe ga je om met deze futuristische schuilhut en zo meer zouden onderwerp van gesprek zijn.
Maar het geplande gesprek wordt eigenlijk meteen weer afgeblazen De jeugd, de groep die hun eigen plek met applaus ruim een jaar geleden in ontvangst nam is er niet meer. Althans niet in een samenstelling die gebruik wil maken van hun plek.
Men zou zich kunnen afvragen of opvolgende jeugd die hier en daar hun plek hebben geen interesse toont voor die mooie nieuwe schuilhut. Het kan toch niet de bedoeling zijn geweest dat alleen die jeugd van een jaar geleden in aanmerking kwam voor die plek en het gebouw. Of zo kan men zich een tikkeltje gewaagd afvragen of voor dat geld, een mobiele schuilhut die men naar de hangplekken van de jongeren kan brengen geen optie zou zijn geweest.
Intussen zijn we weer weken verder en zijn de wanden en het dak bespoten met graffiti. Volgens onze gemeentelijke informant is dat niet de bedoeling en hoort de schuilhut niet tot legale graffiti wanden. Maar er is ook intentie om hierop te handhaven. Het is ook goed om te horen dat de straathoekwerker in gesprek is met jongeren die gebruik van de schuilhut willen gaan maken.
We vroegen ook of het de bedoeling was dat via een trap tussen de twee betonnen elementen de daken (op ruim twee meter hoogte zonder enige omheining) als verblijfplaats dienst gingen doen en dat werd bevestigend beantwoord. Men verwacht immers dat 'oudere' jeugd die daken beklimt en de jeugd alleen onder begeleiding van hun ouders of verzorgers daar gebruik van maakt. Die ouders zouden dan, net zoals men dat in een speeltuin doet, wel kunnen beoordelen of het betreden en verblijven op het dak al dan niet gevaarlijk is. Mogelijk dat een waarschuwing op een bord 'betreden op eigen risico' geplaatst moet worden.