HET EINDE VAN EEN 'LOOPBAAN' BIJ HOUTVONKEN

44e Jaargang. Nummer 27 van 4 juli 2008.
Voor de laatste keer komen zij aangereden met hun 'kar'. Het zijn Kevin, Jasmin, Dior en Rick. Zij zijn van basisschool St. Joris . Vier koeriers van mijnheer Henk, en ze komen hun lege kratten ruilen voor volle kratten Houtvonken. De 44e jaargang nummer 27 van 4 juli 2008 zal in een oplage van 5400 stuks deze week voor de laatste keer bezorgd worden door de kinderen van de basisscholen.

Wij vroegen hen wat ze vonden van die laatste keer. Stuk voor stuk spraken zij zich uit over hun laatste werk als koerier. Het gemis van de jaarlijkse beloning van het uitje naar Bobbejaanland zelfs met zakgeld toe. Over het overnemen van de bezorging door pa als hij om een of andere redenen zijn straatje niet kon doen. Het even loslaten van schoolse activiteiten zoals nu. Maar ook over de stevige uitbrander als de bezorging door een van de koeriers te wensen overliet. Ook hier dus een stukje weemoed naar hun loopbaan, hun werk dat zij slechts één of twee jaar deden. Maar waar de basisscholen van 't Hout gezamenlijk 44 jaar lang zorg voor droegen. 44 Jaar lang waren er ongeveer 100 kinderen van de groepen zeven en acht een groot aantal weken per jaar bezig met het bezorgen van Houtvonken. Met een kwartier tot een half uur per keer zijn of haar straatje bezorgen maakten zij op jeugdige leeftijd al kennis met het vrijwilligerswerk. En zonder nog verder naar de oorzaken te zoeken die dit einde inluidde, omdat dit geen enkele zin heeft, is Mierlo-Hout de scholen oprecht dank verschuldigd. Dank aan de mensen bij de scholen die de leiding van de koeriers op zich namen. Maar ook zeker dank aan de vele Houtenaren, van tien tot intussen vóór in de vijftig jaar, die Houtvonken al die tijd bezorgd hebben.

    HET BEGIN VAN EEN 'LOOPBAAN' BIJ HOUTVONKEN

44e Jaargang. Nummer 34 van 22 augustus 2008.
Als Houtvonken op 7 maart van dit jaar het bericht ontvangt dat per 11 juli 2008, het einde van het schooljaar, Houtvonken niet meer door de leerlingen van de basisscholen bezorgt gaat worden, gaat er een schok door ons heen.

Slechts enkele maanden restten ons om ons te beraden over nieuwe mogelijkheden om Houtvonken bij u wekelijks in de brievenbus te deponeren. Wij kwamen snel tot een gezamenlijk standpunt dat ons streven en uitgangspunt voor de bezorging moest blijven zoals die was. Dat wil zeggen wekelijks en vóór het weekend. Alle andere opties, zoals niet iedere week uitkomen, commerciële verspreiding, alleen op vaste plaatsen neerleggen en ga zo maar door, zouden vergaande gevolgen hebben. Wat in 44 jaar in Mierlo-Hout is opgebouwd en vooral ook in stand is gehouden wilden wij niet loslaten. Onze vraag was uiteindelijk of wij een bezorgdienst, een team van vrijwilligers, van de grond konden krijgen.

Sympathie en enthousiasme voor Houtvonken.
Als wij dan gaan voor de opzet van een vrijwilligersteam dat de wekelijkse bezorging op zich zou willen nemen, ontdekken wij de sympathie vanuit 't Hout. Wij schetsen de ontstane problemen en krijgen dan vanuit alle hoeken reacties die er niet om liegen. 'Houtvonken moet door' is de algemene opvatting. Daar kunnen we iets mee en dat geeft ons moed. Als we een wervingscampagne opzetten en onze koeriers benaderen die in de schoolvakanties al jaren bezorgen, worden wij overdonderd met heel veel positieve reacties. Tegen de honderd bezorgers melden zich aan en meteen hadden wij het gevoel dat de bezorging is gered.

Eerste bijeenkomst.
Ruim voor de aanvang van het bezorgen in de nieuwe opzet, welke op donderdag 21 augustus 2008 begint, hebben wij de koeriers uitgenodigd. De opkomst na de uitnodiging om op 10 juli 2008 in zaal Adelaars, bij ons 'op de koffie' te komen en met ons kennis te komen maken was overweldigend.

Het moet gezegd zijn dat je zelden bijeenkomsten meemaakt met een nagenoeg 100% opkomst, keurige berichten van verhindering en ruimschoots op tijd aanwezig zijn. Dat zegt natuurlijk alles over de genodigden en hun inzet en belooft veel goeds voor de toekomstige bezorging.

Houtvonken houdt je in beweging.
Voorzitter A. Kanters sprak in zijn welkomstwoord van een historisch moment binnen het wijkblad Houtvonken en daarmee dus ook voor de wijk 't Hout. 'Wij zijn blij en aangenaam verrast dat jullie in zo grote getale hier aanwezig bent. Jullie komst getuigt van maatschappelijke betrokkenheid en dienstbaarheid voor de wijk Mierlo-Hout', aldus de voorzitter in zijn openingswoord. Er werd uitleg gegeven over de opzet en werkwijze van de bezorgdienst. Juist daarvoor was het ook goed om te horen hoe Houtvonken wekelijks wordt opgemaakt en in elkaar gezet. Juist hierdoor kon inzicht verkregen worden in het hoe en waarom, en tijdstippen waarop al die vrijwilligers hun werk doen.

Uit de nieuwe namenlijst van bezorgers zijn wekelijkse 'vaste' bezorgers samengesteld. Maar daarnaast ook een ruim aantal reserves die gevraagd gaan worden bij wat langdurige afwezigheid van de vaste bezorger. Houtvonken wilde ook zoveel mogelijk tegemoet komen aan de verlangens van de bezorgers om in hun eigen straat of omgeving te bezorgen. Dat dit nooit helemaal lukt, is begrijpelijk maar met een verdere uitwerking slagen we daarin redelijk goed.

Wat vindt u er van?
Het was niet de bedoeling dat wij precies gingen bepalen hoe de bezorging en alles wat daarmee te maken heeft ging gebeuren. Wij gaven de voorzet en luisterden graag naar de inbreng vanuit de 'werkers' uit het veld. We waren of erg duidelijk in onze opzet of het was nog te vroeg om nu al vragen en reacties over de bezorging te hebben. Want er waren geen vragen en opmerkingen. Men was zelfs zo bescheiden om geen suggesties of aanbevelingen te doen voor een jaarlijkse 'beloning' van deze vrijwilligers. Op ons voorstel, om in navolging van de schoolkoeriers, een uitstapje te doen naar Bobbejaanland of de Efteling werd alleen maar gelachen. Wij zullen dus zelf iets anders moeten verzinnen. Want een 'loopbaan' bij Houtvonken verdient een beloning.

Nog nader bericht.
Vóór de bezorgwerkzaamheden beginnen op donderdag 21 augustus 2008 ontvangen de koeriers nog een brief waarop alle gegevens over de bezorging, tijdstippen en telefoonnummers vermeld staan. Met een welgemeende dank inclusief een welverdiend applaus voor de geweldige opkomst en de aanmelding om bezorger te worden, gingen de bestaande en nieuwe Houtvonkenkoeriers huiswaarts. U hoort er vast nog meer van.

    GOUDEN BRUIDSPAAR JOOSTEN-VAN NEERVEN

Het is september 1954. Als Leo Joosten bij Tuinbouwvereniging Helenaveen 's avonds wat aan het bijverdienen is met de snelweger van de eerste automatische augurkensorteerautomaat komt daar Jacqueline van Neerven met haar vriendin langs. Ze hebben samen als vrijwilligsters de school gepoetst, komen langs de sorteerder met zijn snelweger en willen ook wel eens gewogen worden. Zo gezegd, zo gedaan. Jacqueline wordt door Leo 'niet te licht bevonden' en een romance is geboren. Jacqueline, pas 17 jaar, kreeg hier thuis wel wat problemen mee maar na een half jaar was alles koek en ei en kwam Leo regelmatig bij haar thuis over de vloer.

Leo werd op 9 juni 1931 geboren als 4e in een rij van 11 kinderen in de Hutten, gemeente Asten, wat echter als parochie bij Liessel (gemeente Deurne) hoorde. In 1937 is de hele familie Joosten verhuisd naar Neerkant waar ze hebben gewoond bij de brug over het Deurnes kanaal waar Leo, behalve in het tuinbouwbedrijf van zijn ouders, ook jaren heeft mee geholpen als brugwachter. In 1955 is Leo amanuensis/conciërge geworden op de Landbouw winterschool in de voormalige Gerardusschool in de Heistraat. In 1957 verhuisde deze school naar het oude Lambertusziekenhuis in de Molenstraat en werd toen de Middelbare Landbouw School. In 1972 verhuisde de Middelbare Landbouwschool naar de school in de Hoofdstraat in Mierlo-Hout waar tot dan toe de Lagere Landbouw School was gevestigd. Leo heeft met heel veel plezier en enthousiasme 36 jaar aan school gewerkt tot hij in 1991 met de VUT ging.
Jacqueline van Neerven werd geboren op 10 januari 1937 in Helenaveen eveneens als 4e. Niet in een rij van elf kinderen want in huize van Neerven kwamen er 'slechts' vijf. Jacqueline heeft in haar jeugd altijd thuis in het huishouden moeten werken. Omdat vader al vrij vroeg was overleden moesten moeder en de overige vier kinderen het platglas tuinbouwbedrijf draaiende houden.
Leo en Jacqueline zijn getrouwd op 26 juli 1958. De eerste vier jaar na hun huwelijk hebben zij bij de school gewoond in het oude Lambertus ziekenhuis. De voormalige operatiekamer was hun huiskamer. Hier in het oude ziekenhuis zijn hun eerste twee kinderen geboren. Later hebben ze nog tien jaar in de Pronto gewoond waar ook nog drie kinderen werden geboren. En toen de school in 1972 verhuisde naar de Hoofdstraat hebben ze de aanpalende woning kunnen betrekken waar hun zesde kind werd geboren. In 1996 zijn ze verhuisd naar de Rietkerklaan en nu wonen ze met heel veel plezier al weer zes jaar opnieuw in de Hoofdstraat, zij het aan de overkant op no. 122B. Hun zes kinderen hebben samen gezorgd voor 9 kleinkinderen en in december wordt de tiende verwacht. Leo en Jacqueline hebben 21 jaar een kaartclub gehad en nog steeds kaarten ze erg veel. Bovendien zijn het alle twee grote bloemengekken zoals ze zelf zeggen en als je hun tuintje ziet straalt dat er dan ook vanaf. Graag leggen ze familiebezoekjes af en regelmatig trekken ze er met de auto op uit.
Op zaterdag 26 juli 2008, precies op de dag dat ze vijftig jaar geleden in het huwelijk traden, wordt de Gouden Bruiloft met familie en vrienden gevierd in Zaal Adelaars in de Hoofdstraat waar van 17.00 uur tot 18.30 uur gelegenheid is om het Gouden Bruidspaar te feliciteren.
Onze hartelijke gelukwensen voor het Gouden Paar.

    NIEUWE FIETSENSTANDAARDS IN MIERLO-HOUT

In de afgelopen weken zijn de oude fietsenrekken bij de winkelcentra in de Hoofdstraat, het Jansen & Fritsenplein en de Karperlaan verwijderd. De oude fietsenrekken zijn vervangen door nieuwe fietsenstandaards van het type Tulip die voldoen aan het zogenaamde Fietsparkeur, een keurmerk voor fietsenstandaards.

De fietsen kunnen hier aan op een deugdelijke manier worden vastgemaakt. Ook bij Zorgcentrum Alphonsus zijn een twaalftal van deze nieuwe fietsenstandaards geplaatst wat hier beslist geen overbodige luxe is. Het project is mede mogelijk gemaakt door subsidie vanuit de provincie. Bij onze drie winkelcentra in Mierlo-Hout treffen we tijdens de openingstijden van de winkels meestal een overdaad aan fietsenstandaards aan. Menig ondernemer van deze drie winkelcentra zou willen dat het ook zo gesteld was met de parkeerplaatsen voor auto's...