VIJFTIG JAAR GETROUWD

Bij De Haas werden zij 't haasje!
Het is een stralende zondag morgen als we te gast zijn bij Harrie van Bree en Diny Vissers. We genieten van verse dampende koffie en vanuit de woonkamer kijken we uit op de achterplaats. Daar kan ook vooral Harrie zijn ogen niet vanaf houden. Dat komt omdat dit uitzicht oog biedt voor rust en kleur maar ook voor levendigheid en beweging. Het eerste slaat op de fraaie achterplaats met een van hun passies bloemen en planten. Maar het andere is de grote duivenkooi waarin en omheen de beweging van duiven de aandacht trekken.

We zijn op bezoek bij Harrie en Diny van Bree in de Cederhoutstraat 10 die op 26 juli aanstaande 50 jaar getrouwd zijn. Beiden zijn 72 jaar, en los van wat lichamelijke ongemakken bij Diny, een echtpaar dat vreugde en hartelijkheid als levensmotto heeft. De rustige man wordt hier lichtelijk overschaduwd door een niet aflatende woordenstroom van de echtgenote. Maar dat is zelfs meer komisch dan hinderlijk. Harrie en Diny van Bree zijn beiden afkomstig van Eindhoven waar ook hun wieg stond. En zoals het in die tijd gebruikelijk was ging men na de lager school, toen nog aangevuld met 'de achtste klas' op 14 jarige leeftijd aan het werk. Diny in betrekking bij een aantal opeenvolgende werkhuizen. Maar na een aantal jaren naar de textielfabriek van De Haas in Eindhoven waar ze in de twijnerij werkte. Want daar was immers meer te verdienen. Ook Harrie werkte daar eerst als wever maar later doorliep hij alle onderdelen van de textielfabriek de Haas. Daar kregen ze oog voor elkaar, namen tegelijkertijd schafttijden en lurkten, zoals iedereen dat deed, buiten aan het waterkraantje. En onder andere deze avances leidde tot een huwelijk op 26 juli 1956. Een stralende zomerdag weten zij zich te herinneren evenals nu en ook tijdens de viering van hun vijfentwintig, veertig en waarschijnlijk ook hun 50 jarige huwelijksdag.
Tien jaar na hun trouwen, in 1966, verhuisde de familie van Bree naar de gemeente Mierlo en kwamen op 't Hout te wonen aan de Beukenhoutstraat 12. Ze verhuisden mee met de verplaatsing van de fabriek van De Haas naar Mierlo. Maar dat duurde maar heel even want al snel ging het bedrijf over naar het Helmondse Gamma-Holding waar ook de Vlisco onderdeel van was en nog steeds is. In 1972 verhuisden ze nog een keer maar bleven in de Houtwijk, naar de huidige woning aan de Cederhoutstraat 10.
Het zijn niet alleen de waterval aan woorden die Diny van Bree actief en op de been houden Binnen de opvoeding van de kinderen en huishoudelijke taken zag Diny van Bree kans haar vaardigheden met 'naald en draad' ruim uit te oefenen. Met haar vaardigheden hierin voorzag ze in de behoefte aan kleding voor haar gezin. Zeventien jaar werkte daarbij nog een aantal uren per week op de voormalige huishoudschool Regina Pacis. En daarnaast zag en ziet ze de tijd en mogelijkheden om ook in het sociale leven de helpende hand te bieden. Ze leest graag, maar zingt ook in het seniorenkoor. De gym- en fietsclub, de KBO maar ook het collecteren en bezorgen van Houtvonken doet en deed ze met veel plezier.
Harrie van Bree is niet weg te slaan bij zijn duiven. Hij is begaan met de duivensportverenging La Paloma waarvan hij ook voorzitter is. Hij kan geweldig genieten van muziek en speelde zelf lang bij een harmonie waarvan hij ook mede oprichter was. Hij is al 12 jaar voorzitter van de seniorenfietsclub en is ook actief bij de jaarlijkse bezorging en collecte voor Houtvonken. En met terechte trots zal hij dan ook weer deze Houtvonken bezorgen. Harrie van Bree, die op 1 januari 1994 met pensioen ging, zie je vaak ook in het Houtse straatbeeld rondfietsen. Als een zorgzame vader en opa reikt hij helpende handen voor zijn eigen kinderen en kleinkinderen maar ook naar anderen toe.
Met hu vier dochters, tien kleinkinderen en een achterkleinkind en natuurlijk met familie vrienden en bekenden vieren zij hun 50 jarige trouwdag. Ze doen dat op woensdag 26 juli aanstaande in zaal Adelaars aan de Hoofdstraat 137.  Er is dan van 14.00 tot 17.00 uur gelegenheid om tijdens de receptie het gouden paar te feliciteren.
Hierbij alvast onze hartelijke gelukwensen.

    VAN GLAS NAAR PLASTIC

Ras Houtenaar Martin Dekkers is voorzitter van de afdeling Helmond van de Koninklijke Horeca Nederland. Deze grootste vereniging binnen de horeca komt op voor de belangen van 20.500 horeca ondernemers in Nederland.

Naar aanleiding van een brief van 16 juli 2006 die het bestuur en leden van de Helmondse afdeling van Koninklijke Horeca Nederland verzond aan de politieke partijen en het college van B&W hadden wij een gesprek met voorzitter Dekkers. Dit was zelfs geen onaangename bezigheid bij tropische temperaturen op een terras waar smakelijk gedronken werd uit het traditionele glaswerk.
Voorop staat de belangenorganisatie voorstander is van een veilig uitgaansleven en dat bij bepaalde evenementen van harte ondersteund en tracht te bevorderen. Maar er zouden tal van nuances in de nieuwe regelgeving moeten worden aangebracht wil de Helmondse Horeca de goede gastheer zijn en blijven.
De inhoud van de brief gaat over het gebruik van plastic/kunststof drinkbekers in horeca gelegenheden en op terrassen bij evenementen. We kunnen daar dus overal binnen de gemeente mee te maken krijgen. De gemeente zou dit namelijk dwingend opleggen en het gebruik hiervan onderdeel maken van een eventueel af te geven vergunning voor een evenement. Volgens de belangenverenging is dit besluit eenzijdig door de gemeente genomen zonder daarover van gedachten te wisselen met de Helmondse horeca ondernemers. Voorbeeld daarvan is dat tijdens de recente kermis in de stad de maatregel al werd doorgevoerd. Plastic zou bijvoorbeeld afbreuk doen de goede smaak van wijn of ander drank bij een diner. Waarom ook plastic voor zowel binnen als op de terrassen waar gasten rustig zitten te eten. Wat te denken van glazen ijscoups en porseleinen borden en schalen die ook gevaarlijke scherven kunnen maken. En niet te vergeten messen en vorken die dan ook als gevaarlijk aangemerkt zouden moeten worden waarbij de ruiten van de horecazaken niet onopgemerkt zouden moeten blijven. In de brief wordt aangedrongen op constructief overleg. Men sluit de brief af met de woorden: Het destijds door de gemeenteraad goedgekeurd beleidsplan 'De Smaak te Pakken' blijkt een pakkende eyeliner, echter wij zijn op dit moment de smaak even kwijt. Ongetwijfeld is daar de plastic beker mede de oorzaak van!