23-12-2005 (week 51) |
KERSTMIS HET GROOTSTE FEEST?
Kerstmis is
wereldwijd intussen nagenoeg het grootste feest geworden dat jaarlijks gevierd
wordt. Kerstmis heeft zelfs nog een staartje, en dan doelen we op het
driekoningenfeest, maar dat wordt bijna niet meer gevierd. Daartussen vieren we
ook nog Oud en Nieuw. En al weer snel komt daarna het carnavalsfeest in zicht.
Een feest dat op haar beurt aangeeft dat Pasen er aan komt. En na de viering van
moederdag volgt Pinksteren en Hemelvaartsdag, die laatste twee met toch maar
weer twee extra vrije dagen. Ook vaderdag wordt nog gevierd en vervolgens komen
met Halloween griezels, engerds en gruwels aan je deur. St. Maarten gaat
Sinterklaas voorop en dan is het alweer Kerstmis.
Het kan zijn dat onze persoonlijke feesten in een jaar nog meer met ons mensen
doet, maar in de grotere en meer uitgebreide vaste feesten neemt het kerstfeest
de belangrijkste plaats in. Kerstmis is dus het grootste en alles omvattende
feest dat wij vieren. Voor geen ander feest wordt zoveel uit de kast gehaald. In
huis, maar steeds uitbundiger ook buitenshuis, worden versieringen aangebracht
met vooral veel licht.
Ieder jaar weer meer en vooral ook mooier. Het kerstfeest doet met mensen echt
iets en het is dan ook in dit opzicht een feest dat onze emoties het meeste
beroerd. Er is veel vreugde maar zeker ook veel, vaak onderdrukt, stil verdriet.
De dagen van en rond Kerstmis kunnen dan een kwelling zijn voor die mensen.
Wanneer wij oog hebben voor hen die deze dagen niet feestelijk doormaken en
beleven, dan kan dat hen maar ook ons veel voldoening geven.
Juist dan is de vreugde rond dit belangrijkste feest van het jaar nog groter.
Dagen die in alle opzichten een meerwaarde betekenen voor mensen die de sfeer
van Kerstmis aanvoelen en daar een goede invulling aan weten te geven.
Onder deze gedachten wensen wij u allen voortreffelijke kerstdagen toe.
Medewerkers Houtvonken
WAT ONS OPVIEL
Bijna zou je gedacht hebben dat de voorgevel van het Unitas gebouw aan de Hoofdstraat zou veranderen in een puzzel of zo men wil een landkaart. Maar naarmate de dagen vorderden bleek de gehele voorgevel een egale nieuwe kleur te krijgen. Een uitzondering daarop is natuurlijk de ingemetselde gedenksteen boven de hoofdingang. Dit gemeentelijke monument, waarin makelaarskantoor Adriaan van den Heuvel gevestigd is wordt verbouwd en zo goed als mogelijk gerestaureerd. Het pand moet weer een uitstraling krijgen die past in de panden van de monumentale wand in het centrum van Mierlo-Hout.
Hoewel het puzzelen was voor wat betreft de voorgevel gaat deze er zeker niet uitzien als een puzzel of landkaart. Het was een wens om de gevel in zijn oorspronkelijke staat terug te brengen. De voorkeur ging uit om het mooie en dus oorspronkelijke metselwerk weer voor de dag te laten komen. Het zand/gritstralen was daartoe een mogelijkheid. Echter proefstralingen brachten aan het licht dat dit helaas niet tot de mogelijkheden behoorde. De gevel die een groot aantal jaren geleden is geschilderd is, zonder verdere schade aan de gevel te veroorzaken, niet goed te reinigen. Het schilderwerk is te zeer vastgehecht aan de gevel. Een alternatief was om de gevel een kleur te geven die de oorspronkelijke kleur het meest benaderd en dus past in het geheel. Na het bezichtigen van een aantal op identieke wijze behandelde gevels in het land zijn de deskundigen het eens geworden over de kleur zoals die nu aangebracht is. En als direct de gevel helemaal gereed is, heeft het 'oude Unitas' zijn gezicht weer grotendeels terug.
AFSCHEID VOORZITTER WIJKRAAD
Op vrijdag 16
december werd het 12½ jarig bestaan van de wijkraad
gevierd in zaal 't Hout. Afvaardigingen van diverse Houtse verenigingen,
stichtingen, wedhouders, raadsleden en natuurlijk de voltallige wijkraad waren
bijeengekomen. Ook een bijzonder woord van welkom was er voor oud-leden en
-bestuursleden van de wijkraad, en de buurtconciërge die aanwezig waren op deze
avond.
Op deze avond nam ook Toon van de Kam afscheid als voorzitter van de wijkraad.
Hoogtepunt tijdens zijn periode als
voorzitter noemde hij het realiseren van een mooi centrum voor Mierlo-Hout. Een
mooi plein wat tot stand is gekomen uit een samenwerking tussen ondermeer
O.V.M.H. en de wijkraad. Na een mooie periode is het tijd geworden om de hamer
over te dragen aan Willem de Bruijn. Deze was lovend over de wijk Mierlo-Hout en
de verenigingen. Hij is nu al 13 jaar lang woonachtig in Mierlo-Hout en hij
moest het toegeven: 'zelfs zijn kinderen praten al Helmonds'. Hij prijst Toon
voor zijn fanatieke inzet. Hij kent iedereen en heeft zijn steentje bijgedragen
aan het hart van 't Hout.
Het werk van Toon, zoals het realiseren van een jeugdhonk, is een van de
speerpunten waarvoor de nieuwe voorzitter zich wil inzetten.
Ook het college van B&W is goed vertegenwoordigd. Mevrouw Trix-Houthooft dankt
Toon voor de prettige samenwerking welke is ontstaan tijdens de klankbordgroep,
waar zij deel van uit maakt. Ze kijkt ook uit naar de samenwerking met de heer
de Bruijn. Cees Bethlehem komt nog even terug op het jeugdhonk. Gezien de
begeleiding en bezetting van zo'n honk, is het moeilijk om hier iets heel snel
gerealiseerd te krijgen. Er is dus ook nog niets toe te zeggen. Na deze
officiële handelingen werd er nog tot in de kleine uurtjes doorgefeest en kon de
wijkraad terugkijken op een geslaagd jubileum.
BUURTPREVENTIE ASHORST
Mierlo-Hout raakt al goed bezet met buurtpreventie projecten. Afgelopen zaterdag is weer een groot deel met buurtpreventie ingevuld. Onder de naam buurtpreventie Ashorst, waaronder ook de 'witte wijk' en de Slegersstraat inbegrepen zijn, werd de afgelopen zaterdag het startsein gegeven voor de buurtpreventie in die omgeving.
Na maanden van voorbereiding, waaronder het zoeken naar 18 straatcoördinatoren, werd zaterdag 17 december 2005 door buurtbrigadier Andre van Bergen en wijkcoördinator Hans van de Heuvel het buurtpreventiebord bij de ingang van de Slegersstraat onthult. De omgeving die ook nu in de buurtpreventie is opgenomen, is geen onveilige wijk. Zelfs in tegendeel. Ashorst behoort volgens de heer van de Heuvel tot de veiligste wijken en dat wil men ook graag zo houden. Het doel van de buurtpreventie is immers om de veiligheid en de leefbaarheid te behouden of te vergroten. Dit gebeurd dan ook door een actieve en signalerende rol van de bewoners. Zij zijn de oren en de ogen van de overheid op het gebied van veiligheid en de leefbaarheid. Zij signaleren verdachte en onveilige situaties. Afhankelijk van de klacht of opmerking worden de signalen besproken in het buurtpreventieoverleg en zonodig gemeld bij de politie. Ook worden vanuit dat overleg voorstellen gemaakt die vervolgens worden neergelegd bij politiek, politie, gemeente, woningbouwvereniging of andere instanties. Hierdoor krijgen bewoners meer grip op hun eigen omgeving die meer leefbaar wordt en de onderlinge samenhang versterkt. Zo kan buurtpreventie ook bijdragen aan een groter vertrouwen in elkaar en (veiligheids)instanties. En dat werd al bewezen in het gezellige samenzijn na de officiële onthulling van het Attentie-Buurtpreventie-bord in de Slegersstraat.
JUBILARISSEN BIJ KVB
Drie leden
uit een familie 40 jaar lid van de Katholieke Vrouwenbeweging Brabant.
De dames D. de Visscher-Manders, B. van Bree-Manders en T. Coolen-Manders
zijn in 1965 lid geworden van de K.V.B. en vieren daarom nu hun 40-jarig
lidmaatschap. Mevrouw van de Mortel viert haar 25-jarig jubileum.
Van oorsprong was de 'vrouwenbond', de huidige K.V.B., gevestigd in het
Unitasgebouw waar nu makelaarskantoor Adriaan van den Heuvel gevestigd is.
V.l.n.r.: Mw. van Bree-Manders, Mw. de Visscher-Manders,
Mw. Coolen-Manders en Mw. van de Mortel.
De voorzieningen
waren toen nog veel soberder als nu. Ze moesten voor de koffie hun eigen kopje
meebrengen en als men wat anders wilde drinken moet je naar beneden naar de bar
om iets te drinken te kopen. En dat kostte toen een kwartje. Er waren ook nog
geen busreisjes maar alleen excursies waar je wat van kon leren.
De loterij bestond uit prijsjes die het bestuur geregeld had bij de plaatselijke
middenstand, of van leden zelf, die de prijzen meebrachten. Dus het kon gebeuren
dat je je eigen prijsje meer naar huis nam. Er was ook een gymclubje en een
toneelgroep binnen de vereniging. De verbondenheid tussen de dames van de K.V.B.
was en is nog steeds heel sterk. In de bijna 45 jaar dat de K.V.B. bestaat
hebben de leden vele veranderingen meegemaakt.
De trouwe jubilarissen willen zolang het nog kan lid blijven van de K.V.B. want
het is hun club en dus een deel van hun leven.
Van harte gefeliciteerd met het langdurige lidmaatschap bij de K.V.B.
23-12-2005 (week 51) |