ZAKENNIEUWS

Er zijn momenten dat wij als redactie het jammer vinden dat Houtvonken geen kleurenfoto's kan plaatsen. Dit gevoel overkomt ons weer eens als we op zaterdag 3 september net na 13.00 uur Hairstudio M betreden. Dit familiebedrijf heet ons van harte welkom in een bijzonder kleurrijke, frisse en vrolijke kapsalon. Moeder en dochter Leonie en Katja Mighels zijn de trotse eigenaressen van deze limoen groene studio.

Hairstudio M(ighels) heeft vanaf 23 augustus haar deuren geopend voor klanten van alle leeftijden en zelfs van ver buiten 't Hout. Leonie zit al 35 jaar in het vak en Katja inmiddels ook al weer 8 jaar. Waren zij voorheen werkzaam als kapsters aan huis, nu vonden ze dat het tijd was geworden om zich te vestigen in een pand in het vernieuwde winkelcentrum De Karper. Door een studio te openen kunnen ze nu nog meer klanten van dienst zijn. Daarbij helpt zeer zeker ook de aansprekende kleur en inrichting van de studio welke uitnodigt tot binnen lopen. De mensen die inmiddels hun weg gevonden hebben zijn heel enthousiast. Hoewel het mogelijk is om zonder afspraak binnen te lopen worden er toch steeds meer afspraken gemaakt zodat er een steeds grotere klantenkring ontstaat. Zelf vinden de dames het heel belangrijk dat het gezellig is en dat het plezier in het werk ervan af straalt. Wij wensen moeder en dochter veel succes met hun Hairstudio M.

    OUD HOUT (3)

De conciërge van het Unitas.
In 1957 werd de nieuwe conciërge van het Unitasgebouw, Sjoerd van der Zee, aangenomen. Op 28 maart 1965 schonk hij het laatste glaasje en nam hij afscheid van het Unitasgebouw, het gemeenschapshuis van Mierlo-Hout. Hij kwam uit het hoge Noorden en kwam zomaar een Brabants dorp binnen gevallen. Maar men deer er alles aan van hem een Brabander te maken. De berichten uit die tijd zeggen dat dit voor 80% gelukt is en dat hem die resterende 20% vergeven werden.

Nogmaals kerkplein (maart 1965).
De bestrating van het kerkplein heeft ƒ 1.808,00 (€ 820,00) aan tegels gekost. Er werden ook honderd fietsenstandaards geplaatst ten gerieve van de fietsende parochianen. De kosten hiervoor bedroegen ƒ 900,00 (€ 408,00).

Interne restauratie.
Na een kleine interne restauratie van de parochiekerk in 1965 had men de oude kruiswegstaties weggeborgen op de zolder van de sacristie. Even waren daar de vernieuwende handen die de kostbare geschilderde staties niet meer terug wilde hangen aan de zijbeuken van de kerk.

Een kunstenaar werd gevraagd originele afbeeldingen te maken van geboetseerde en gebakken klei. De kruisweg, werkstukken van 25 bij 35 centimeter, kostte toen ƒ 75,00 (€ 34,00) per stuk. Maar bij de kerk behorende originele kruiswegstaties hangen al weer tientallen jaren in de kerk en ook de gebakken versie is er nog.