OP DE DREMPEL VAN 2004

Ieder heeft zo zijn eigen wensen en verlangens op de drempel van een nieuw jaar. Deze kunnen van zeer persoonlijke aard zijn maar ook zeer algemeen. Onze redactie kijkt op die drempel terug naar Mierlo-Hout een wijk van de stad Helmond waarin wij met elkaar wonen leven en werken. We moeten even achterom kijken om de draad op te pakken voor al hetgeen dat er in Mierlo-Hout tot stand is gekomen in het jaar 2003. En dat is niet alleen erg veel maar ook fantastisch mooi en goed voor Mierlo-Hout. De aanzet hiervoor en de druk om iets aan Mierlo-Hout te gaan doen is 15 jaar geleden begonnen en hoewel dit lange tijd geduurd heeft mag het resultaat er zijn.

Het jaar 2002 was het jaar van de sloop en opbouw van bouwwerken. In dat jaar werden de winkels met bovenliggende appartementen tegenover de kerk gebouwd. Maar ook werden de oude winkels vanaf zorgcentrum Alphonsus tot aan de Pastoor Elsenstraat gesloopt. Het oude winkelcentrum 't Hout werd gesloopt en daarvoor kwamen nieuwbouw van winkels met bovenliggende koopappartementen tot stand. Met de naam residentie Hofstad werd in dat jaar ook het appartementengebouw tegenover de Rabobank aan de Hoofdstraat opgeleverd.

Het centrum van Mierlo-Hout was dus aan het begin van 2003 een groot terrein met aan één zijde de historische monumentale wand. Deze bestond uit de in het oog springende centrale gebouwen zoals kerk en pastorie, het broedershuis -de huidige St.Odulfusschool- en het voormalige Unitas gebouw. De andere zijde werd gevormd door de hiervoor genoemde nieuwbouw van winkels met appartementen welke direct aansluit aan zorgcentrum Alphonsus. Dat terrein zag er direct aan het begin van 2003 nog niet uit maar daar kwam na enkele maanden snel verandering  in. Toen begonnen namelijk de werkzaamheden aan het nieuwe centrum en de reconstructie van de Hoofdstraat. En het resultaat mag er zijn en gezien worden toen aan einde van het jaar 2003 de werkzaamheden nagenoeg zijn afgerond. Ook op het braakliggend terrein voor het sportcentrum naast de Rabobank is in dat jaar gestart met de bouw van een appartementencomplex. En zo raakt Mierlo-Hout ingevuld en af.

In het nieuwe jaar start de bouw van stadswoningen, appartementen en stadsvilla's  onder de naam Hofplein. Hiermee wordt invulling gegeven aan een project dat zich uitstrekt vanaf de hoofdstraat langs het spoor tot de voorstadhalte en vervolgens naar de Slegersstraat. Ook de verbouw en renovatie van winkelcentrum De Karper staat voor dit jaar op het programma.

En natuurlijk zijn er ook nog een aantal wensen en verlangens. Want ook de Mierloseweg mag niet uit het oog verloren worden. De hoek Hoofdstraat-Houtse Parallelweg zou op termijn ingevuld kunnen worden. Maar ook de plaats en de omgeving van de voormalige 'boerenbond' aan de Hoofdstraat wacht op een invulling. En zou er dan toch als veelgehoorde wens nog ooit ergens in het centrum een horecagelegenheid gevestigd kunnen worden?

Na al de goede ontwikkelingen die al tot stand zijn gekomen in 2003 is nu voor 2004 en volgende jaren het woord aan Mierlo-Hout zelf om optimale invulling te geven en gebruik te maken van wat er nu is. Zowel ondernemers als verenigingen en instellingen zullen met elkaar plannen moeten smeden en uitvoeren om Mierlo-Hout weer te laten leven of zelfs te laten bruisen. Een zo fantastisch centrum en plein biedt tal van mogelijkheden. Het kan bijna niet uitblijven dat in het nieuwe jaar een aantal festiviteiten of activiteiten zullen gaan plaatsvinden. Het decor de plaats en de ruimte is er. Het woord is dus nu aan Mierlo-Hout zelf.

    KERSTCONCERT WEER DRUK BEZOCHT

Evenals andere jaren vond dit jaar weer het traditionele kerstconcert plaats in de Geseldonk op Tweede Kerstdag. Vanaf 11.00 uur begon de zaal al vol te lopen met publiek die weer een op een vol programma konden rekenen. Om 12.00 uur werd begonnen met een minuut stilte om de overleden leden van afgelopen jaar te herdenken. Na de stilte zette het muziekkorps gepast in met het klassieke nummer Intermezzo Sinfonico en daarna werd gezamenlijk geopend door majoretten, tamboerkorps en muziekkorps met de mars Punjaub. Daarna werd het programma voortgezet door wisselend het muziekkorps en tamboerkorps met muziek van onder meer Deep Purple, Phil Collins en The mask of Zorro. Tussendoor traden de jonge majoretten op met een nummer uit de Disneyfilm Anastasia en het opleidingsorkest met Mambo nr.5. Spectaculair was weer natuurlijk het bijzondere optreden van het tamboerkorps met nummer Klompen. Deels achter een scherm werd door een aantal tamboers een echte klompendans opgevoerd. Ook ontbrak natuurlijk niet de kerstmuziek en werd er wederom gezamenlijk afgesloten met de Radetski-mars. Na een staande ovatie konden de leden van Fanfare Unitas terug kijken op een geslaagd concert. Ook na het concert bleven de mensen nog geruime tijd naborrelen in het café.

    KERSTCONCERT

Op zondag 21 december '03 vond in de parochiekerk het jaarlijkse kerstconcert plaats. Het is al een jarenlange traditie dat op de zondag voorafgaande aan de kerstdagen het Houts Gemengd Koor  St. Caecillia een kerstuitvoering geeft. En je zou kunnen denken dat dus ook dit jaar weer die traditie normaal, dus zoals in voorgaande jaren, zou worden voortgezet. Het kerstconcert kenmerkt zich altijd wel weer door een of ander gastoptreden van een ander koor, een band groep of solist.

En dat was ook dit jaar het geval. Het kerstconcert werd uitgevoerd samen met gemengde zangvereniging 'Crescendo'.  En wat was dan het bijzondere aan dit concert kunt u zich met recht afvragen. Om een antwoord op die vraag te krijgen moeten we terug naar het jaar 1991. Verschillen van mening en opvatting binnen het Houts Gemengd Koor 'St.Ceacillia' leidde toen namelijk in juni van dat jaar tot oprichting van een nieuw koor onder de naam Gemengde Zangverenging 'Crescendo'. En het past zeker in de kerstgedachte om na 12,5 jaar al het 'oud zeer',  voor zover er dat nog zou zitten, voor goed vaarwel te zeggen en samen te zingen. Zo kon het dan ook gebeuren dat het priesterkoor van de Luciakerk bijna te krap was om de ruim 80 leden van beide koren een plaats te bieden. Naast de individuele uitvoeringen van de prachtige nummers koren klonk het 'Tollite Hostias' de samenzang van beide koren als muziek in de oren. Het verdient dan ook veel waardering aan allen die hebben bijgedragen aan dit gezamenlijk kerstconcert.

    4 JUBILARISSEN TIJDENS CONCERT UNITAS

Tijdens het traditionele kerstconcert van Fanfare Unitas op Tweede Kerstdag werden 4 leden gehuldigd met hun jubileum. Thea van der Krieken is 10 jaar lid, Tonnie Slegers en Jan van der Sommen 25 jaar lid en Frits Lijten 40 jaar lid.

Thea van der Krieken is van die 10 jaar nu al weer enkele jaren bestuurslid. De majorettes liggen haar na aan het hart. Toen dochter Wendy deel uit maakte van die groep werd Thea gevraagd die meiden te begeleiden. Tot op de dag van vandaag doet ze dat nog steeds. Fanfare Unitas is in huize Van der Krieken geen vreemde. Echtgenoot Dick en zoon Kevin maken deel uit van het tamboerkorps. Ondanks het feit dat Dick en Thea verhuist zijn naar België hopen ze bij de fanfare dat ze nog lang lid mogen blijven.

Tonnie Slegers. Het was niet makkelijk om precies vast te stellen hoe lang Tonnie nu precies deel uitmaakt van Fanfare Unitas. Getuige een foto uit 1969 speelde hij bij het muziekkorps tijdens een wedstrijd in Kerkrade. Later troffen we hem weer aan als tamboer. Het is bekend dat Tonnie op jongere leeftijd nogal wispelturig was en dat betekende dan weer wel lid, dan weer niet. Wel is het aannemelijk te maken dat hij vanaf 1986 steeds de bariton bij Unitas heeft bespeeld. Al met al kunnen we dus stellen dat hij zeker 25 jaar lid is. We hebben Tonnie leren kennen als fanatiek muzikant, die er ook niet voor terugdeinst om regelmatig zijn mening te verkondigen. Zowel over beleidsmatige zaken als over z'n collega's als hij vindt dat die thuis niet genoeg aan hun muzikale vaardigheden werken. Kritisch maar altijd met het doel voor ogen om het beste uit Unitas naar boven te halen.

Jan van der Sommen is pas de derde instructeur in het bijna 50 jarig bestaan van het tamboerkorps. We kennen Jan als een sympathiek, fanatiek maar bovenal kundig instructeur. Bekwaam om met de jeugd om te gaan, bekwaam ook om de verworven kennis autodidact over te kunnen dragen op anderen. Spraakmakend zijn de jaarlijkse stunts met het kerstconcert. Altijd in voor spektakel. De successen van de tamboers onder leiding van Jan van der Sommen zijn geweldig geweest. Op 18 juni 1989 werd in Hoge Mierde de 1^e prijs plus promotie, lof der jury en het hoogste aantal punten van het concours behaald. Zes maanden later kampioen met 325 punten en de witte wimpel van de Bossche Bond in St. Michielsgestel. Jan van der Sommen gaat nu het jubileumjaar in met de tamboers maar we hopen niet dat dat het einde zal zijn. We hopen nog lang te mogen genieten van de tamboers onder zijn leiding, iets wat zeker zal leiden tot iets spectaculairs.

Frits Lijten begon 40 jaar geleden bij het tamboerkorps van Fanfare Unitas. In het begin met instructeur Fridie Coolen en vanaf 1979 met Jan van der Sommen als muzikale leidsman. Frits is zijn tamboerkorps altijd trouw gebleven en is nog altijd een trouwe bezoeker van de repetities. Maar het meest furore maakte Frits toch als tamboer-maître Jarenlang was hij met zijn markante verschijning het boegbeeld van Unitas als dat optrad: grote kolbak op en vooral die prachtige grote snor. Met Frits voorop, met strak gedisciplineerde uitvoeringen, droeg hij een stevig steentje bij wat de tamboersuccessen betreft in de jaren tachtig. Ook maakte Frits een vijftal jaren deel uit van het bestuur. En Frits liet het daar niet bij. Door ook bij andere activiteiten present te zijn inspireerde hij zijn drie kinderen om ook deel uit te gaan maken van die grote Unitasfamilie. En echtgenote Annemie kon daar natuurlijk ook niet bij ontbreken. Wie heeft er van haar geen heerlijke hamburger gegeten of een vers bakje koffie van haar aangenomen bij Unitas-activiteiten. Inmiddels maakt Frits ook al weer enkele jaren deel uit van De Bietenrooiers, ook weer evenals zijn kinderen. We gaan er eigenlijk zonder meer van uit dat Frits nog vele jaren lid zal blijven van Unitas om over 10 jaar zijn gouden jubileum te vieren.

    HOUTVONKEN

Onderweg naar ons 40 jarig jubileum.
Hoewel dit de eerste uitgave is van Houtvonken is voor het nieuwe jaar 2004 leest u deze Houtvonken nog net voor de jaarwisseling. Het is de veertigste jaargang die wij ook het komende jaar weer wekelijks voor u gaan maken. In januari 1965 verscheen het eerste nummer van Houtvonken en vervolgens zijn wij onafgebroken wekelijks uitgekomen. Dit betekent dan ook dat houtvonken het volgend jaar 40 jaar bestaat. En dat willen wij niet ongemerkt voorbij laten gaan. Naast de 'gewone' werkzaamheden van de vrijwilligers in het komende jaar zullen we ook voorbereidingen voor de viering van ons jubileum in 2005 dit jaar gaan organiseren.

Nieuwe medewerker.
Ook binnen onze stichting is met enige regelmaat behoefte aan vrijwilligers die nagenoeg wekelijks enige vrije tijd aan het Houtvonkenwerk willen besteden. Het is algemeen gegeven en een bekend verschijnsel dat het veel inspanning vraagt de vrijwilligersorganisatie op peil te houden. Het is een tendens van de laatste jaren dat de jongeren, als ze al vrijwilligers willen doen, dat vaak alleen projectmatig willen doen.

Toch is het ons gelukt een enthousiaste medewerker te vinden in de persoon van Wilco Siebers. Hij is zijn werkzaamheden, maar vooral ook zijn grote hobby begonnen op 24-08-2003. Hij is de rechterhand van Henri Meeuwsen op onze automatiseringsafdeling. En hoewel Wilco nog een en ander in opmaaktechnieken en druktechnische processen tot zich gaat nemen heeft zijn kwaliteiten in de informatica al ruimschoots bewezen. Een prima aanvulling van ons team en met een leeftijd van 17 jaar haalt hij de gemiddelde leeftijd van onze vrijwilligers fors naar beneden. En hoewel hij al goed ingeburgerd is wensen wij hem veel succes en hopen wij tot in lengte van jaren plezier van zijn werkzaamheden te hebben.