RECONSTRUCTIE HOOFDSTRAAT

Even een beetje aanpassen.
U moet ons geloven, en met een beetje kijk op werken is het ook te zien, dat de aannemer van de reconstructie in samenwerking met de gemeente alles in het werk stelt om het normale leven door te laten gaan.

En natuurlijk moeten verkeersroutes omgeleid worden, moeten de winkels van een andere kant benaderd worden en kan men de auto even niet kwijt waar men dat gewend was. Men moet soms een stap in het zand zetten of even omlopen maar het is met een beetje goede wil te doen. 'Wie graag mooi wil zijn moet even pijn lijden' is een gezegde dat hierop zou kunnen slaan. Het winkelcentrum verandert met de dag en met een beetje voorspoed in het werk is het kerkplein, over een aantal weken gereed.

Waardering.
En het zijn al die positieve zaken bij elkaar die gewaardeerd en zelfs ook nog beloond worden. Wij horen dat de werkers goede verzorging krijgen en met regelmaat van onder andere een lekkere kop koffie worden voorzien. Zomaar spontane reacties van ondernemers die het werk weten te waarderen. Een op schrift gestelde uiting van die dankbaarheid troffen wij in onze postbus aan en mochten wij niet onvermeld laten.

Karrenspoor.
Kijkt u wel eens in de bouwput van de Hoofdstraat waarin nu de nieuwe riolering komt te liggen? Wij deden dat wel en zagen tot onze niet geringe verbazing dikke lagen zwarte grond slechts afgedekt met een dunne laag gele grond waarop het wegdek van de Hoofdstraat was aangebracht. Nu is het bekend dat zwarte grond (vaak humusrijke vruchtbare grond) onstabiel is en zeker niet geschikt voor een goede ondergrond voor een wegdek.  Als je dat ziet gaan je gedachten automatisch terug naar zeer lang vervlogen tijden toen de weg van Helmond naar Mierlo, door het centrum van Mierlo-Hout,  niet meer geweest moet zijn dan een karrenspoor. De gemeentelijk woordvoerder was het ook opgevallen, zo niet tegengevallen. Maar hij was er van overtuigd dat met goede materialen zoals stabilisatiezand en gebroken puin een stabiele ondergrond te realiseren is.

Winkels in het centrum.
Al weken circuleren er geruchten over 't Hout dat minimaal één winkel in het winkelcentrum verhuurd zou zijn, en wel aan een landelijke winkelketen in drogisterij artikelen. Weer andere weten dat er ook een broodjeszaak gevestigd zou worden. Ook onze nieuwsgierigheid werd geprikkeld en dus alle reden om de verhurende makelaars de juiste informatie te vragen. En zij konden ons met de best wil van de wereld geen bevestiging geven over definitieve verhuur. Hoewel er dus best belangstelling bestaat voor de winkelruimtes, en dat in diverse branches, is er nog steeds geen sprake van definitieve verhuur.

    VERPLAATSING VAN DE GESELDONK

Einde discussie
In Houtvonken nr. 27 van 4 juli schreven wij in onze rubriek 'Wat ons opviel' een kritisch artikel over de verplaatsing van 'De Geseldonk' naar het centrum van Mierlo-Hout. De inhoud van dat artikel mocht best als pittig betiteld worden. En dat dit enige reactie zou oproepen was geen enkel probleem en zelfs welkom. We gingen er zelfs van uit dat er wel reactie zou volgen. Naast tal van reacties die mede aanleiding waren het artikel te schrijven, ontvingen wij daarna zowel mondeling als schriftelijk een aantal sympathiebetuigingen. Maar dit terzijde want het gaat niet alleen over het aantal voor- of tegenstanders. Begrijpelijkerwijze is dit voor ons wel bepalend of we er iets mee moeten doen. Er volgde ook reactie van 'de aanstichter' het betreffende raadslid, van de voorgenomen verplaatsing van ' De Geseldonk'.

Beledigend.
En hoewel wij altijd ingezonden teksten plaatsen, mits deze controleerbaar, niet beledigend of persoonlijk kwetsend of grievend zijn viel de reactie van het raadslid helaas onder deze categorieën. Naast het grove en beledigende taalgebruik doet hij in zijn brief een aanval op het vrijwilligerswerk en dus op de vrijwilligers van Houtvonken. Wij zijn van mening dat wij dat met een belangeloze inzet van bijna 40 jaar en dat onafgebroken elke week niet verdienen. Hij sluit zijn brief zelfs af  met de woorden 'In de geruststellende en zekere wetenschap dat u deze brief toch niet publiceert teken ik' Waarschijnlijk heeft hij geweten dat wij met die inhoud zodanig in onze eer zouden zijn aangetast dat plaatsing en verdere discussie onbespreekbaar was.

Sluiting inlevertijd.
De brief werd ons vorige week door het raadslid overhandigd na sluitingstijd. We waren toen al bezig met de planning en opmaak. En gezien de zorgvuldige overwegingen die wij in het algemeen en in deze situatie in het bijzonder moesten betrachten, kon de reactie dus vorige week niet meegenomen worden. Ook al zouden we dat gewild hebben. De inzender heeft daar ook weer zijn eigen interpretatie aan gegeven en heeft de brief bij derden neergelegd met de opmerking dat wij deze niet wilden plaatsen. Hij kon dat dus toen nog niet weten maar liep ook nu weer drammerig op de zaken vooruit.

Volksvertegenwoordiger.
Men zou mogen en moeten verwachten dat een raadslid om kan gaan met kritische noten vanuit de bevolking. Van hem wordt minimaal verwacht dat hij op gepaste wijze en in goed taalgebruik kritiek kan weerleggen en zijn zaken verdedigd. De gemeenschap betaalt tenslotte met elkaar hiervoor zijn vergoeding voor het raadslidmaatschap van meer dan € 13.000,00 (30.000 gulden per jaar). Raadslid zijn is meer dan steeds maar weer de publiciteit opzoeken met niet haalbare projecten en diensten die balanceren op de rand van het ergerlijke, belastende en zelfs belachelijke grenzen.

Politiek.
En daar waar wij uiterst voorzichtig zijn met politieke zaken, we hebben er zelfs voor gekozen daarin geen stelling of mening te vormen, valt ons opnieuw iets op over de politiek. Iets dat schadelijk is voor de gemeente en dus ook voor de wijk Mierlo-Hout. Onlangs werd ook Stiphout daarmee geconfronteerd en is ook dat breed uitgemeten in de media. Als men in een politieke partij zijn of haar zin niet krijgt dan breek je maar met die partij en begin je 'voor je zelf'. Men gaat dan maar als een éénmansfractie verder. Als éénmansfractie dien je dus overal verstand van te hebben hetgeen natuurlijk een onbegonnen zaak is. En om jezelf en jouw éénmanspartij dan toch te profileren of in de publiciteit te brengen kies je voor extreme zaken. Maar uiteindelijk val je daarmee door de mand en helpt het uitdelen van koekjes tegen de verkiezingen ook niet meer.  Maar helaas is er dan al te veel kostbare tijd en dus geld verloren gegaan. En hiermee eindigen wij de discussie.

(Mede namens alle vrijwilligers wiens werk op een ongehoorde wijze onderuit is gehaald)