FANTASTISCH UITZICHT

Wij spraken zomaar een aantal bewoners aan van de koopappartementen van het (voormalige) winkelcentrum 't Hout. Maar ook mochten we even rondkijken in de appartementen.

We deden dat op zowel de eerste als tweede verdieping. De bewoners van de tweede verdieping hebben zoals we eerder als eens opmerkten een dakterras. Hiervan werd al dankbaar gebruik gemaakt met het zonnige voorjaarsweer. Vanaf die dakterrassen maar ook vanaf al die andere terrassen aan voor en achterzijde is het uitzicht fantastisch. De bewoners hebben nu al volop genoten van hun uitzicht. Ze spreken van de beste plaatsen onder andere tijdens de recente carnavalsactiviteiten zoals de boerenbruiloft en de carnavalsoptocht.

    'T AKKERFIETJE EN HET EINDHOVENS KANAAL

Nog nooit van gehoord? Het is het informatieblad van de wijkvereniging de Akkers dat viermaal per jaar verschijnt. In september van dit jaar is het precies vijf jaar geleden dat het eerste nummer van het Akkerfietje verscheen.  De diverse commissies van de wijkvereniging leveren kopy aan voor het blad. Maar ook recepten, een redactioneel voorwoord en andere gebeurtenissen komen aan de beurt. De redactie vindt het jammer dat er te weinig en vaak geen kopy wordt ingezonden vanuit de bewoners. Men legt criteria aan voor informatie die zinvol moet zijn voor de wijkbewoners en die niet commercieel mag zijn. De Akkers staat ook bekend om de jaarlijkse grote schoonmaakbeurt van de wijk die dit jaar op zaterdag 29 maart weer wordt gehouden. En deze zomer viert wijkverenging de Akkers haar eerste lustrum dat niet ongemerkt voorbij gaat. Naast andere feestelijkheden wordt er hard gewerkt aan een cd-rom boordevol informatie en foto's over 'Vijf jaar Akkers'.
De Akkers, als een van de geliefde woonwijken van Mierlo-Hout wordt aan de oostzijde begrensd door het Eindhovens kanaal. En dit kanaal vormt een natuurlijke grens tussen Mierlo en 't Hout. In een van haar nummers publiceerde 't Akkerfietje in verkorte vorm een artikel over het Eindhovens kanaal. Men ontleende de inhoud van dat artikel aan het dagblad de Volkskrant die een serie artikelen over kanalen in Nederland publiceerden. Wij willen onze lezers dat verhaal over onder andere het waarom van het Eindhovens kanaal tussen Mierlo en 't Hout niet onthouden.

Het Eindhovens kanaal.
Wie het Eindhovens kanaal zoekt, hoeft de hemel maar af te speuren naar Jezus Waaghals, het beeld boven op de torenspits van de Eindhovense Augustijnenkerk. Met gespreide armen balanceert het in de lucht, achter zijn rug begint het kanaal. Het Eindhovens kanaal heeft de beloften voor de scheepsvaart nooit waargemaakt. Begin vorige eeuw was de stad er alles aan gelegen om een waterwegverbinding te krijgen. Maar de Zuid-Willemsvaart ging aan haar voorbij en Eindhoven bleef verloren in het zand liggen. Uiteindelijk besloot de gemeente zelf de schop ter hand te nemen en een verbinding te graven naar de Zuid-Wilemsvaart. In 1848 was het Eindhovens kanaal klaar: 13 kilometer lang en smaller dan gehoopt. Omdat de schepen sneller werden, kalfden de oevers al gauw af. De diepgang liep terug van bijna twee meter naar minder dan anderhalve meter. Tussen de twee wereldoorlogen werd het druk bevaren. Toen het kanaal na de Tweede Wereldoorlog werd drooggelegd, kwamen er ruim 1200 granaten en 60 kleine bommen boven water. In de jaren '60, toen spoor en weg zegevierden, stierf de scheepvaart op het kanaal een langzame dood. Dichtgooien was een idee, maar het kwam er gelukkig nooit van. Thêta, de roeivereniging van de Technische Universiteit is er blij mee. 'Wij kunnen zelfs in het donker trainen.' Een nadeel vinden ze dat een kanaal zonder scheepvaart sneller dichtgroeit. Thêta, lobbyt voor hoge bruggen, touwtrekt met natuurbeschermers, omdat de roeiers door zeldzame plantjes varen, en ruziet met vissers als een boot weer eens door een hengel roeit. Maar verder gaat alles goed. Aan de zuidzijde loopt alleen een onverhard fietspad langs het kanaal. Aan de noordzijde houdt Eindhoven op bij een woonwagenkamp. Bewoner Toontje vertelt dat ze zich vroeger moesten wassen in het kanaal. 'Bij de zwaaikom een eindje wijer, een stuk zeep en shampoo mee. Zwemmen leerden we van ons pa aan een touw.' Dat doen ze nu niet meer: 'het water is vies.' Het kanaal scheert langs het noorden van Geldrop en gaat door een natuurgebied. De Kleine Dommel duikt onder het kanaal door, op 125,70 NAP. Het water oogt hier gitzwart, toch kun je op de bodem kijken. Een bord kondigt De Gulbergen aan. Razob bouwt hier een landschap uit reststoffen. Aan de voet van de afvalbergen is een kleine golfcourse voor beginnelingen aangelegd. Het kanaal glijdt tussen de bossen en velden door, steeds meer aan zichzelf overgelaten. Drie mannen vissen op snoek en verder weten ze nergens van. In Mierlo staan twee forse bakstenen bruggenhoofden in het water. Hier kruiste eens de tram van Geldrop naar Helmond het kanaal.

Links dijen de nieuwbouwwijken van Helmond uit tot de oevers. In de verte dansen witte schuimvlokken. Daar pompt het gemaal Mierlo water uit de Goorloop op het kanaal. Nog een laatste bocht en dan doemt de betonnen brug over de oude keersluis op. In de oevers staan twee borden geprikt: 'Eindhovens kanaal gesloten voor scheepvaart'. Vroeger voeren de schepen hier 'het Gat van Eindhoven' uit.

    TERRAS WEER, WEER TERRAS

De eerste zonnestralen dienden zich aan in het voorbije weekend. Hoewel guur uit de zon was het in de zon aangenaam toeven met een vrij sterke zon die de temperaturen al deed stijgen tot zo'n 15 graden en hoger op beschutte plaatsen.

Dit was aanleiding om massaal de openlucht op te zoeken en al fietsend of wandelend het voorjaar op te snuiven. We zagen dat de terrassen al weer opgesteld waren als aangename tussenstop voor wandeling of fietstocht.