GOUDEN BRUIDSPAAR

Eigenlijk hoef je alleen maar te luisteren als je op bezoek bent bij Toon Slegers en Mien Remmen die op 30 augustus jl. 50 jaar getrouwd waren. Mien, die 76 jaar oud is praat honderduit en Toon vult daar waar nodig is aan of zegt hoe de zaken precies in elkaar zitten. We kunnen bevestigen dat het verenigingswerk diep in hen geworteld is. Want als we op bezoek zijn voor dit gesprek gaan ze daags daarna als bezemwagen met de Tourclub Mierlo-Hout een verre tocht maken. En dat doen ze ook al 16 jaar.

Toon, die onlangs 79 werd, stamt af van een echte Houtse familie een gezin met elf kinderen, was de grondlegger van Schildersbedrijf Slegers aan de Mierloseweg in 1954. Na de lagere school leerde hij het schilderswerk op de ambachtsschool in Helmond. En het bloed kroop waar het niet gaan kon toen hij bij een aantal werkgevers had gewerkt als schilder en bij zijn laatste baas 10 jaar als uitvoerder. Met na- en bijscholing was hij zelfs bevoegd tekenleraar maar dat heeft hij nooit in de praktijk gebracht. In 1983 werd de zaak overgedaan naar twee zonen en kon hij zijn werk, schildersberoep als hobby gaan uitoefenen wat hij tot op de dag van vandaag nog doet. Maar bij de familie Slegers nam ook het verenigingswerk altijd een belangrijke plaats in. Toon was in 1969-1970 en 1970-1971 prins carnaval bij de Houtse Kluppels waarvan hij nog steeds erelid is. Hij was voorzitter van de Fanfare en de voetbalclub, speelde graag biljart en turnde bij HT'35. Het gezin Remmen kwam met vier kinderen vanuit Limburg op 't Hout wonen toen Mien slechts enkele jaren oud was. Vader Remmen werkte in het hout en kreeg een baan bij houthandel Felix Clerckx. De ouders hadden een kruidenierswinkel aan de Hoofdstraat nabij de spoorwegovergang, de toenmalige Helmondseweg. Ze weet zich nog de namen van de zusters van de lagere school te herinneren alsof ze gisteren nog te maken had met zuster Assistant en zuster Hendrina. Na de lagere school was het al zo dat men in die tijd ging werken en in twee werkhuizen werd al tweemaal € 0,57 verdiend per week. Toen ze 17 jaar was maakte ze kleren met haar zus Truus. En met werk bij Marinus en Marietje de Spar en thuis in de winkel kwam ze als modellennaaister bij de Milo (Verhoeven aan de Houtsestraat) te werken. Mien Slegers vond haar hobby in het maken van kleren, ze collecteerde voor diverse instanties en werkte voor de parochie. Tot medio 1992 werkte ze bijna zeven jaar ook nog mee aan Houtvonken bij de vouw- en nietploeg. En dat een relatie eenvoudig en zonder moeilijke capriolen tot stand kan komen bleek hier. Want Toon Slegers en Mien Remmen leerden elkaar kennen omdat Mien vriendin was met een zus van Toon en Toon kameraad met een broer van Mien. Ze kregen in negen jaar zeven kinderen en vullen dat aan met de woorden dat ze die zeven kinderen ook weer in negen jaar het huis uit waren. Het vitale gouden bruidspaar trouwden op 30 augustus 1952. Op 14 september houden zij een receptie van 18.00 tot 22.00 uur in zaal Adelaars. Namens Houtvonken onze hartelijke gelukwensen.

    WAT ONS OPVIEL

De Knip op de knip.
Op zaterdag 24 augustus waren de deuren van bar Het Houts Knipke voor de laatste maal geopend voor haar publiek. Op deze avond werd ook het tienjarig bestaan van deze bar gevierd. 

De bar was van oudsher bekend als de Toledobar en daarna een aantal jaren als de Tapperij. De sluiting betekende tevens het einde van de laatste horecagelegenheid midden in het centrum. Nog voor het einde van dit jaar valt dit gebouw, inclusief de aangrenzende gebouwen, onder de slopershamer om plaats te maken voor een nieuw plein. In het achterliggende gebouwencomplex, waarin een aantal winkels en appartementen op de verdiepingen zijn gesitueerd, is geen plaats ingeruimd en bestemd voor de zogenaamde natte horeca.

Nogmaals vakantiemarkt.
Wij ontvingen een reactie op ons artikel over de vakantiemarkt, waarin wij ons afvroegen waar de Houtse ondernemingen en ondernemers bleven. Het feit dat slechts één vereniging deelnam aan deze markt lag volgens de inzender aan het gegeven dat voor een kraam een prijs werd gevraagd van € 30,00. Te hoge kosten voor ledenwerving of anderszins. Onze indruk dat de markt puur op commercie drijft wordt hiermee bevestigd.