KINDERVAKANTIEWEEK WEER TEN EINDE

Honderden kinderen, ouders en begeleiders kunnen weer terugkijken op een geslaagde kindervakantieweek. Na onder meer uitstapjes naar 't Wolfsven en de Stiphoutse bossen was de busdag naar de Efteling de kroon op het dertig jarig bestaan van dit evenement. Ook de organisatie kan terugkijken op een geslaagd evenement. Het slechte weer in de avonduren begon elke keer op een moment dat de kinderen weer naar huis waren en op woensdagavond kon genoten worden van een druk bezochte sprookjesmarkt. Jammer was het wel dat de afsluiting op het veld aan de Sjef Remmenlaan plaatsvond in de stromende regen. Dit was dan ook echt een teken dat het afgelopen was.

Op woensdagochtend werd in alle vroegte de parkeerplaats bij de sporthal aan de Cederhoutstraat omgebouwd tot een echt marktplein. Gedurende de dag werd er door diverse groepen versierd en gebouwd om het kraampje in te richten naar hun smaak. Naarmate de tijd verstreek werd het marktplein omgetoverd tot een sprookjesplein. 

Om kwart over zes was de markt gereed voor gebruik. De eerste ouders verschenen en na verloop van tijd was het ontzettend druk. Er werden kinderen geschminkt, er konden Oudhollandse spelen gedaan worden, er werd limonade en cola geschonken, de barbecue bakte de eerste hamburgers en frikadellen bruin en ook het rad van avontuur draaide zijn rondje. Ook ging de grote tovenaar TaTu over de markt. Hij heeft het de hele avond druk gehad met handtekeningen uitdelen. Ter hoogte van de Geseldonk vonden de ouders plaats op het terras terwijl de kinderen nog een rondje over de markt deden. Mede dankzij het stralende weer werd het een gezellige avond.

    WAT ONS OPVIEL

Uw reacties.
Wij waagden het er op om enige weken geleden de zogenaamde knuppel, of zo u wenst een Houtse Kluppel, in het Hoenderhok te gooien. We stelden namelijk het gesjoemel met naamgevingen een aantal keren aan de orde. Immers zonder iets of iemand te raadplegen duiken her en der in het centrum nieuwe namen op voor gebouwencomplexen, namen die nergens op slaan. En u reageerde daarop hetgeen dus een signaal is dat deze problematiek bij een breder publiek leeft. Ook deze week weer een bijdrage in een reactie die aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. Deze laatste reactie draagt dan ook al daadwerkelijk bij aan naamgeving met historische betekenis en daarvan is nog veel meer te vinden.

Een voorbeeld hoe het niet moet.
Houtenaren kennen de Pastoorswijk met daarin zelfs de naam van een kardinaal die in de oudheid verbonden was met Mierlo-Hout en dat was Kardinaal van Enckevoirt. Tegen de pastoorswijk werd de gebergtewijk gebouwd en onze gemeentelijke straatnaambedenkers maakten er iets moois van met ons Jurapad, de Ardennen, Vogezen en ga zo maar door. Echter bij de gemeente lag toen een verzoek vanuit Mierlo-Hout om ook een straat te noemen naar de inmiddels overleden pastoor van de Ven (1964-1985) die in een eeuw parochie Mierlo-Hout zoveel betekende voor de parochie en de wijk. Met de nodige druk werd uiteindelijk een straat naar hem vernoemd. En wat men zou mogen verwachten gebeurde niet. Als je al een pastoorswijk hebt is het logisch dat een straat die de naam van pastoor van de Ven draagt aansluit aan de pastoorswijk. Maar niets is minder waar. De pastoor van de Venstraat ligt ver in het gebergte, achter de Ardennen en de Bergen, en sluit dus niet logisch aan. Dit heeft tot gevolg dat het altijd weer zoeken is naar de pastoor van de Venstraat omdat iedere vorm van logica ontbreekt.

Wij blijven er op voortborduren.
Wij ontvingen opnieuw een reactie van Jan Hein Manders over de kapel op het terrein van zorgcentrum Alphonsus waarin hij aanvullend bewijs levert over het jaar waarin de kapel gebouwd moet zijn. Wij mogen zelfs zijn bewijsstukken inzien en daar zullen we zeker nog gebruik van maken. Dit hoofdstuk sluiten we niet af en krijgt een vervolg. Ons moet echter even de tijd gegund worden want we zijn nu bij de bron begonnen. We hebben een brief gezonden aan de zusters van Liefde in Schijndel om aldaar hun archief te mogen raadplegen over al hetgeen zij in hun vele jaren voor Mierlo-Hout betekent hebben. U hoort dus nog meer over het hoe en waarom, de plaats en de tijd.